Als je nog in de overlevingstand staat


Een hooggevoelige vrouw die nog in de overlevingsstand staat gaat onbewust haar gevoelens en emoties onderdrukken. Ze leeft meer vanuit haar hoofd, omdat ze hier wel controle over heeft. In plaats van haar emoties serieus te nemen en naar haar intuïtie te luisteren beredeneert ze vooral alles verstandelijk en leeft ze op mentale kracht.

 

Door haar hooggevoeligheid ervaart ze alles veel dieper dan de gemiddelde mens, haar emoties zijn overweldigend en ongecontroleerd door de stressreacties van haar lichaam. En juist doordat ze haar emoties en gevoelens niet meer serieus neemt, kunnen die op de meest ongewenste ogenblikken ongecontroleerd de overhand krijgen.

 

 

Gevoelens onderdrukken zorgt ook voor een negatief denkpatroon en onrealistische angsten, waardoor een vrouw zich niet meer veilig voelt in zichzelf.

 

Doordat zij niet goed meer durft te vertrouwen op zichzelf en haar eigen intuïtie ontwikkelt ze geen interne veiligheid.

 

Dit kun je ook ervaren bij een gevoel van afwijzing dat je in je kindertijd ervaren hebt, waardoor je je emoties onderdrukt hebt.

 

Het is dus heel belangrijk om te werken aan je interne veiligheid om je evenwichtig en stabiel te voelen.

 

Het geeft je een stevige fundering. Als je interne veiligheid ervaart projecteer je je eigen pijn niet meer op anderen en vertrouw je op je intuïtie en de signalen die je lichaam afgeeft. Je kunt ook gemakkelijker relativeren en naar een situatie kijken zonder dat die gekleurd wordt door je eigen gevoelens en emoties.

 

Wanneer jij je niet veilig voelt in jezelf dan versmalt je denken. Vanuit je brein ontwikkel je onrealistische angsten, waardoor je niet meer helder na kunt denken.

 

Het zenuwstelsel is een soort van communicatienetwerk in je lichaam dat ervoor zorgt dat je lichaam goed kan functioneren in verschillende omgevingen, door zowel uitwendige als inwendige prikkels waar te nemen. Deze prikkels nemen we waar met onze zintuigen. Een zenuwstelsel dat constant gericht is op overleven raakt overbelast, omdat het steeds op volle sterkte aan het waarnemen is. Het draait overuren met het scannen van de omgeving en het checken of het wel veilig is. Maar ook is het ook heel alert op emotionele afwijzing en andere sociale interacties waarbij de persoonlijkheid geen bevestiging krijgt. Ook dat ervaart het zenuwstelsel als een gevaar waar jij tegen beschermd moet worden. Door dit mechanisme ben je eerder geneigd om veiligheid buiten jezelf te zoeken en daardoor jezelf te verliezen in het contact met anderen.

 

Als je leeft vanuit een overlevingsmechanisme is de kans groot dat je geven en nemen in sociale en intieme contacten uit balans is. Omdat je heel graag erkenning wil en niet afgewezen wil worden, pas je je voortdurend aan je omgeving aan. Je vertoont sterk pleasegedrag, met als onbewuste drijfveer een diep verlangen om echt gezien te worden.

 

Eigenlijk is het heel tegenstrijdig gedrag, want door te pleasen neem je meer afstand van je authentieke zelf en gaan anderen je nooit leren kennen en houden van je (van je houden) om wie je werkelijk bent. En dan kom je in een vicieuze cirkel terecht.

 

Je gaat over je eigen grenzen heen om gezien en gewaardeerd te worden.

 

Wanneer je dan door de ander gezien wordt, geeft dit een korte boost van vals zelfvertrouwen. Dus blijf je de ander pleasen om het valse gevoel van zelfvertrouwen maar te blijven genereren. Deze patronen kunnen zijn ontstaan in je kindertijd. Doordat deze nog actief zijn vanuit je overlevingsmechanisme, kun je gaan werken met je gekwetste kindsdeel.

 

In onze kindertijd ontwikkelden overlevingsstrategieën, die destijds nodig waren om onszelf te beschermen tegen de pijnlijke situaties. Deze onverwerkte gevoelens en emoties uit onze kindertijd spelen nu nog vaak een rol, en bepalen voor een deel ons leven. We leerden ons aan te passen en onze werkelijke gevoelens niet te tonen.

Maar door je af te sluiten voor pijnlijke emoties, sluit je jezelf ook af voor emoties van vreugde, spelen, blijheid, warmte en geborgenheid, veiligheid en liefde! Dan onderdrukken we onze levensenergie.

 

Door hier mee te leren werken en verschillende oefeningen te doen, zoals o.a. visualisaties kun je die overtuigingen als volwassene een plaats geven en zorg dragen voor het kind in jezelf waardoor je in balans komt. Er kan een bevrijding plaatsvinden waardoor je meer ruimte en vrijheid ervaart. In contact zijn met je innerlijk kind-deel maak je ook makkelijker contact met je innerlijke natuur, wie je van naturel bent.

 

In deze tijd veranderen we allemaal; oude patronen willen aangekeken en losgelaten worden.

Mensen voelen de drang om weer vanuit hun hart te gaan leven en zien nu in wat echt belangrijk is. Door het ego bewust te maken, kun je meer gaan leven vanuit je hart, omdat je je innerlijke weg van afgescheidenheid tussen hoofd en hart hebt vrijgemaakt.

 

Door deze uitdagende tijd vindt er een innerlijke revolutie plaats.

 

© Tamara Beekmans

www.vrouwenkrachtacademie.nl