Misschien heb je op dit moment het gevoel ergens tussenin te hangen, heb je wat moeite om jezelf op te tillen vanuit de kleverige modder van omgewoelde emoties, gedachten die steeds dezelfde rondjes draaien, of zie je geen of misschien wel té veel mogelijke opties die zich aandienen voor je. Op zo'n moment is het goed te beseffen dat jij en niemand anders kiest hoe lang je in een impasse, een neerwaartse spiraal of een ongemakkelijk gevoel van weerstand naar je eigen weg blijft vertoeven...
We kunnen onderdrukte heftige emoties niet verwerken als we niet een voldoende sterke ‘container’ hebben om ze te bevatten zonder dat ze ons opnieuw overweldigen. Wanneer we overweldigd werden, konden we de emoties niet verwerken en daarom dissocieerden we. Dat is wat trauma is. Trauma is datgene wat ons autonoom zenuwstelsel niet kon verwerken waardoor het blijft ‘hangen’ en zo ons zenuwstelsel blijft ontregelen tot we de emoties alsnog kunnen verwerken.
Steeds meer mensen zijn zich bewust van het belang van het werken met het innerlijk kind. Het is een krachtige manier om de negatieve overtuigingen die we als kind hebben opgelopen te transformeren naar zelfliefde. Als je nog niet bewust met je gekwetste kind aan de slag bent gegaan, dan handelt en reageert dit kindsdeel nog steeds vanuit die onverwerkte emoties. Het gekwetste kindsdeel is ontstaan doordat je hebt geleerd je aan te passen om te kunnen overleven en liefde te blijven ontvangen...
Afgelopen jaar is er zó buitensporig veel gebeurd, in ons en in de wereld, dat we dat eigenlijk nauwelijks kunnen bevatten, laat staan integreren. Maar wat zijn alle transformaties in ieder van ons waardevol geweest! Energetisch verbonden maken we met miljoenen Lichtdragers tegelijk steeds meer ruimte voor de liefdevolle Lichtkrachten en hogere vermogens die door ons heen weer op Aarde kunnen komen...
Ik wil geld, maar ik heb niet genoeg geld - Ik wil een relatie maar alle goede zijn al bezet - Ik wil mijn relatie verbeteren maar mijn partner is een stommerik zijn gedachten die vol weerstand zitten. En vaak kom je dan met “Maar het is waar”... Je kunt gewoon niet focussen op hoe-het-is zonder dat dát de dominante vibratie is die je dan aanbiedt. Je hebt verlichting nodig van je eigen slordige gedachten. Je hoeft geen slordige denker te zijn, je bent het gewoon gewend...
We hebben een beeld over onszelf aangeleerd gekregen wie wij zijn als mens, dat niet overeenkomt met de werkelijkheid, maar omdat wij mensen kuddedieren zijn, conditioneerbaar en programmeerbaar, is het alleen een kwestie van veel herhalen en blijven drillen totdat iedereen dit beeld ziet als 'waarheid'. Helemaal als dat generaties lang doorgaat. Zo zijn we afgedwaald van al wat natuurlijk voor ons is en zijn we dat normaal gaan vinden... ❤️
In spirituele kringen lijkt er vaak een taboe te rusten op boosheid en mag je dat vooral niet zijn of uiten. Er rust veel oordeel op, wat in feite niets anders is dan ontkenning van iets wat er is en wat we allemaal wel eens tegenkomen in ons zelf. Boosheid is niet per definitie iets destructiefs, maar kan ook constructief zijn. Het kan namelijk een heel grote kracht zijn die balans kan herstellen, die bergen kan verzetten en dat wat vast geroest zat los trillen. Boosheid kan helpen om je weer..
Het dubbele van deze tijd is dat het steeds verder uitrekken van ons elastiek niet alleen pijnlijk en ongewenst is, maar dat het op een ander niveau eraan bijdraagt om verder te ontwaken. Steeds meer zullen we gaan zien en voelen dat we in onze wereld als hamsters in een rad ronddraaien. Steeds dezelfde thema's tegenkomend. Een oneindige herhaling op deze tijdlijn die niet de zuivere liefdesfrequentie draagt...
Ben je in staat om bij tegenslag de weg naar binnen af te leggen op zoek naar antwoorden in jezelf? Waar kun jij jezelf upgraden, helen of verstevigen? Of wijs je naar de ander als zijnde de schuldige van jouw leed? Kun je zowel zacht zijn en jezelf tijd en ruimte geven om te helen als ook leiding nemen over dit proces zodat het niet een oeverloos wroeten in de modder wordt?
Als je in deze wereld opgroeit, raak je verstrikt in de uiterlijke werkelijkheid. Terwijl je als kind nog in nauw contact staat met je ziel, met een natuurlijke stroom, wordt dat geleidelijk overspoeld door invloeden van de wereld om je heen. Vaak raak je dan de verbinding, het contact met je eigen stroom, je eigen levende ik, je inspiratie, enigszins kwijt. Je gaat je dan verdwaald voelen in deze wereld, in dit leven. Het voelt dan alsof je hier niet helemaal thuis hoort. Het probleem is...