Je kunt de negativiteit in jezelf en in de wereld pas ontstijgen, wanneer je deze eerst onder ogen ziet en aanvaardt. In wezen bestaat er niet zoiets als duisternis, maar als je je terneergeslagen voelt door donkere emoties van verdriet, woede en angst, lijkt het alsof je in gevecht bent met duistere elementen.

Gast: Al sinds mijn jeugd ben ik gevoelig voor energie. Voor mij voelt het als geesten, maar de laatste jaren voel ik me aangevallen. In een drukke ruimte voel ik me normaal gesproken oké maar tegenwoordig voel ik me heel claustrofobisch. Het is net alsof er zoveel naar mij uitreikt.

Als je van binnen weet, dat je niet doet wat je te doen hebt, ervaar je stagnatie. Terwijl intuïtie je haar touw toewerpt, laat jij de afslag liggen. Nog even niet.. Je kunt nog niet loskomen van het vertrouwde, durft niet los te laten, vrij te geven.

Licht wordt vaak geboren in donkere omstandigheden. Juist als je voor een grote uitdaging staat, wordt er beroep gedaan op je diepste kracht. Een crisis kan een “kruisigings-ervaring” creëren: er sterft iets in je, een deel van je persoonlijkheid wordt als het ware gekruisigd, maar dit opent ook de poort naar iets nieuws. De ziel weet dit. Daarom creëert de ziel bewust uitdagingen op je levenspad. Wat is het licht en het bewustzijn dat nu in jou geboren wil worden?

Vanuit welke hoek we het ook bekijken, aanvliegen of proberen te kaderen, hoe hard we er ook tegen strijden, in proberen mee te bewegen, het in te dammen, dan wel te versnellen, we voelen het diep vanbinnen. Het raakt, wringt, schuurt, trekt aan en stoot af. Het houdt ons bezig, misschien zelfs vast, in een wurggreep met 'the only way out, is in: The dark night of the soul.

Dit is de tijd waarvoor we hier Zijn, op aarde. Lichtbrengers, schaduwwerkers, bewustzijnverruimers en iedereen die op aarde is. Bewust en onbewust. Massaal hebben we gekozen op zielsniveau om juist in deze tijd op aarde te zijn. Een tijd waarin een omwenteling van cycli plaats vindt. Een tijd waarin enorme verschuivingen in bewustzijn en ervaringen plaats vinden. Massaal hebben we gekozen op zielsniveau om juist in deze tijd op aarde te zijn.

Ik denk niet dat er in de afgelopen vijf jaar een woord is dat vaker is gebruikt dan polarisatie. Het lijkt alsof de tegenstellingen groter zijn dan ooit, maar mijn gevoel is dat de polarisatie niet groter is geworden; we zien eindelijk hoe groot het werkelijk is. Dat is de zegen en de vloek van bewustzijn. Zodra we ons bewustzijn op een onderwerp richten, wordt het uitgelicht en beginnen we de werkelijke omvang en intensiteit ervan bewust te ervaren.

Een vrouw die met haar vuur verbonden is, is ontzettend krachtig, Een vrouw die met haar vuur verbonden is, is ontzettend krachtig. Maar haar manifestatiekracht en haar seksuele energie kan bedriegend voelen voor eenieder die niet met zijn/haar vuur is verbonden. Intimiderend. Spiegelend en te krachtig.

Als je kijkt naar de reis van je ziel op Aarde, je zielsplan, dan kun je daarin een aantal fasen onderscheiden, die te maken hebben met de verhouding tussen de twee werelden. Deze fasen verlopen voor ieder mens anders, omdat de één beter het contact met de ziel weet vast te houden dan de ander. Toch is er voor iedereen schematisch sprake van vier fasen in het aardse leven.

Om echt met het duister van een ander te kunnen omgaan, moeten we eerst ons eigen duister leren kennen. Alleen door dit innerlijke werk aan te gaan, kunnen we die delen van onszelf die we liever verbergen of onderdrukken, herkennen en accepteren. Wanneer we het duister in onszelf omarmen, kunnen we er ook het licht naartoe brengen — niet om het uit te bannen, maar om het te belichten, te begrijpen en te integreren.