Misschien heb je gemerkt dat het leven de laatste tijd een beetje chaotischer is geworden en niet meer synchroon loopt - dingen die kapot gaan, plannen die niet doorgaan, problemen met dit of dat. Waar je eens een soepel lopende routine had, lijkt nu niet meer soepel te lopen.
Je zult merken dat aspecten van je gaven veranderen, al is het maar een verandering in je manier van denken over iets. Werk, creativiteit, interesses en lang gekoesterde concepten over het leven in het algemeen gaan ofwel verdwijnen of verschuiven naar een nieuwe en hogere vorm.
Planeet aarde is momenteel best een ruige plek om te zijn. Wanneer je je voorstelt of herinnert waar je oorspronkelijk vandaan komt, een plek van verfijning, heelheid en eenheid, is het op zijn zachtst gezegd een uitdaging. Om die reden zijn veel mensen het er wel over eens dat het feit dat je hier geboren wordt op zichzelf al traumatisch is.
Om te stoppen met iets wat niet goed voor je is of waar je ongelukkig van wordt, om te stoppen met telkens dezelfde cirkeltjes te draaien of met bepaald gedrag waar je je niet bewust van bent, dien je eerst op een punt te komen waarop je er genoeg van hebt.
Als je je ouders niet kunt vertrouwen, één van je ouders suïcidaal en instabiel is en je vader afwezig is, dan vorm je een bepaalde afhankelijkheidsrelatie met anderen gedurende je hele leven. Dit komt doordat je niet anders weet, het is bekend terrein.
Alle inzichten die je in de afgelopen jaren hebt vergaard, hebben je voorbereid op deze stap. De stap naar overgave, de stap naar volgen. Niet langer vasthouden aan oude overtuigen die maken dat je jezelf niet helemaal geeft aan het leven.