Van denken naar voelen

 

Pamela Kribbe channelt Jeshua

Voor meer info zie Jeshua, wie ben jij?

 

Lieve mensen, lieve broeders en zusters,

Ik ben Jeshua. Ik ben jullie geliefde. Ik ben aanwezig in je hart.

Wie ik ben is niet uit te drukken in woorden. Dat overstijgt mijn persoonlijkheid, de persoon Jezus die ik ooit op aarde was. Als ik zeg ’ ik ben Jeshua’, verwijs ik naar het veld van energie waarin jullie vanuit het hart zijn opgenomen. In dit veld is er geen afgescheidenheid; is er warmte, verbondenheid en eenheid. Ik spreek tot jullie, maar jullie spreken ook door míj heen. Jullie leven in mij.

 


Dit veld van energie dat je de Christus-energie kunt noemen, beweegt zich steeds dichter naar de aarde toe, doordringt steeds dieper de sfeer, het collectief bewustzijn op aarde. Jij neemt daar deel aan. Jij bent drager van de Christus-energie. Ik ben hier alleen om jou daaraan te herinneren. Ik ben geen leider en zoek niet naar volgelingen. Ik ben hier om je aan te stoten, je een duwtje te geven en je wakker te maken voor je eigen Christus-zelf. Dit Christus-zelf in jou wil geboren worden op aarde. Het is een bewustzijn van liefde en eenheid, en het brengt je thuis bij jezelf. Liefde en eenheid zijn abstracte woorden. Het gaat om de realiteit ervan, om die te voelen en te ervaren in je dagelijks leven, in je lichaam, in je emoties.

Ik vraag je om je bewust te worden van jezelf zoals je hier nu zit. Word je bewust van je voeten op de grond, van het contact dat je maakt met de aarde. Laat de aarde-energie door je voeten binnenstromen. Voel hoe dit je ontspant en je zorgen wegneemt.

Bij velen van jullie is je bewustzijn gaan vastzitten in je hoofd, in je denken. Jullie zijn getraind om levensproblemen te lijf te gaan vanuit je hoofd, vanuit het denken. Terwijl je ware natuur zoveel meer is, zoveel meer omvat dan je hoofd en je denken. Je lichaam bevat een wijsheid die veel ouder is dan het denken en die meetrilt met de wijsheid en de wetten van de aarde en de natuur.

Stel je voor dat je letterlijk afdaalt met je aandacht, met je bewustzijn, naar beneden: door je hart heen, door je buik, en laat je bewustzijn in je benen zakken. Je groet moeder Aarde. Voel haar essentie. Ze draagt jou. Voel het leven in de natuur: in de zee, de bossen, de bergen; voel de grootsheid en schoonheid van de aarde, van de dieren en planten. Al dit leven, dit niet-menselijke leven omringt jullie en vertelt jullie iets bijzonders. De schepping wacht op jullie. Jullie adem brengt leven in de schepping. Adem staat hier voor bewustzijn. Jullie zijn hier gekomen om bewustzijn te brengen in al het leven op aarde. Maar het bewustzijn op aarde is gevangen geraakt in angst, in overlevingsdrift en in strijd. De natuur lijdt hieronder. Jullie zijn van oorsprong de hoeders van de aarde. Het leven vertrouwt zich aan jullie toe.

 

Maar de natuur is niet alleen iets buiten jou, de natuur is ook in jou, in jouw lichaam. En ook je gevoelens en emoties, die zo nauw verbonden zijn met lichamelijke sensaties, zijn deel van de natuur. Dit geheel van jouw emoties, stemmingen en lichaamssensaties wacht ook op jouw bewustzijn. Het heeft jouw leiding nodig.

 

Het volgende is gebeurd. Het bewustzijn in mensen is bevangen geraakt door angst. Die angst leidt tot paniekreacties. Het hoofd heeft zich opgeworpen als probleemoplosser, maar was niet in staat het probleem op te lossen. Integendeel, het vergrootte alleen maar de kloof met de natuur, met je natuurlijke zelf. Angst leidt je precies de verkeerde kant op. Ga maar na: hoeveel tijd besteed je elke dag aan nadenken, piekeren, je zorgen maken over wat je te doen staat, je afvragen wat een oplossing is voor een probleem dat je ervaart? Zelfs jullie zingevingsvragen, jullie spirituele vragen, zijn doortrokken van angst, waardoor je je afvraagt: ‘Wat is mijn opdracht? Wat is mijn doel? Wat is de betekenis van wat ik ervaar?’


Voel je de angstlading in die vragen?

 

Dan is er al een kloof met je natuurlijke zelf, je natuurlijke zijn. Er is al een verwijdering van dat basisgevoel van veiligheid dat ieder levend wezen nodig heeft om op te bloeien, om te leven. Dus om de vragen die jullie hebben werkelijk te beantwoorden, is het zaak eerst uit je hoofd te komen, uit dat angstige gemaal van gedachten, en dieper in je lichaam te zakken en contact te maken met de natuurlijke stroom van wijsheid die zich daar bevindt. Sta jezelf toe dit te ervaren. Voel je lichaam eens van binnenuit. Geloof werkelijk dat er een levende intelligentie in je lichaam woont die jou verbindt met de levende aarde en de levende natuur. Dat je vanuit het contact hiermee veel eerder een richtingaanwijzer krijgt dan vanuit het denken. Adem bewust door je buik en begroet je lichaam eens. Je bent een energieveld. Het lichaam is niet alleen een blok materie. Het is vol van leven en zodra dit leven contact maakt met jouw bewustzijn, ontstaat er werkelijke wijsheid in jou.

 

De stap van een ego-gebaseerd bewustzijn naar een hart-gedragen bewustzijn is zeker ook een stap van denken naar voelen. Je gaat uit je hoofd om dieper in contact te komen met je lichamelijke zijn, met je aardse zijn en je emoties. Jullie zijn bang geworden voor je eigen emoties. Jullie hebben allen de roep gehoord om in te keren in jezelf. Je wilt verder, je wilt iets anders dan voortgaan in een angst- en strijdbewustzijn. Je hart is al geopend. Maar juist als je je hart opent, ga je heel veel ontdekken in jezelf; je wordt gevoeliger, je wordt empathischer zowel naar anderen als naar jezelf toe. Het is alsof er een extra zintuig wordt geactiveerd waardoor er veel meer tot je bewustzijn doordringt dan wanneer je alleen maar in de overlevingsstand staat. De toenemende gevoeligheid maakt je ook scherper bewust van de aanwezigheid van emoties, zowel in jezelf als in anderen. Jullie is echter niet of onvoldoende geleerd hoe met emoties om te gaan; dat geldt vooral voor negatieve en zware emoties. Jullie zijn getraind om die ook met het  denken te lijf te gaan door ze te analyseren en oplossingen te bedenken. Maar op de weg van ego naar hart gaat het om voelen, om de durf emotionele ladingen te voelen; die komen naar boven als je gevoeligheid toeneemt.

 

Eerst zul je dan je scherper bewust worden van de angst die er in je leeft. Je bent als kind geconditioneerd geraakt om je aan te passen. Een kind wil zich geliefd en veilig voelen in zijn omgeving, en het zal zijn uiterste best doen om  liefde en erkenning te krijgen. Om die te krijgen gaat het zich vervreemden van zichzelf door mee te doen met structuren, regels, disciplines die niet bij zijn natuur passen. Maar het kan niet anders: het wil erbij horen. Als je nu, wanneer je opgroeit, op een gegeven moment de ziel voelt roepen- je hebt verlangens, je voelt dat je anders wilt, dat je niet kunt meelopen in de bestaande orde – dan kun je gaan breken met de verwachtingen om je heen. Je voelt je immers anders. Als je gehoor geeft aan die oproep, ga je een eigen weg bewandelen. Dit is met jullie al gebeurd. Je weet waarover ik spreek.

 

Het bewandelen van een eigen weg, jouw weg, ongeacht de verwachtingen van familie of anderen, roept in het begin altijd angst op. De angst voor alleen zijn, voor afgescheidenheid, de angst om verworpen en belachelijk gemaakt te worden, de angst om zonderling te zijn en niet begrepen te worden.

 

Iedereen die zich begeeft op de weg naar hartsbewustzijn stapt uit het massabewustzijn, uit het collectieve bewustzijn. Die stap roept angst op, maar maakt je ook moedig. Als je deze weg gaat, ben je een held, omdat je in het diepe springt en niet weet waar je terecht komt. Wat je in feite doet is dat je dichter bij de ziel komt doordat je afstand neemt van de verwachtingen buiten je, van de druk die op je wordt uitgeoefend. Door je eigen hart te volgen doe je iets heel dappers; tegelijkertijd word je dan ook geconfronteerd met angsten.

 

Ik vraag jullie respect te hebben voor je eigen moed en doorzettingsvermogen. De weg die je gaat is een weg terug naar eenheid, naar verbondenheid, naar wie je echt bént. Maar onderweg kan het heel eenzaam lijken en kun je het gevoel hebben verloren te zijn. Ik roep je op ten diepste te geloven in je eigen licht en je te herinneren wie je bent. Je bent niet alleen. Voel de aanwezigheid van licht om je heen. Er zijn gelijkgestemden op aarde, die precies dezelfde weg bewandelen, ieder op een eigen unieke wijze. Er zijn gidsen om je heen, vrienden in niet-lichamelijke vorm, die je constant omringen met bemoediging en steun. Voel hun aanwezigheid hier.

 

Dit is een overgangstijd op aarde. Er is een beweging gaande in de collectieve sfeer die jou helpt en ondersteunt. Steeds meer mensen voelen het verlangen naar het hartsbewustzijn: een verlangen naar lichtheid en vreugde, zonder onderlinge strijd en zonder voortdurende competitie. Een verlangen naar verbinding met elkaar, waarbij je elkaar werkelijk aankijkt, naar elkaar luistert en elkaars menselijkheid ziet.

 

Toen ik op aarde was trachtte ik een kanaal te zijn voor de Christus-energie, voor dit veld dat naar de aarde toe wilde komen. Dat riep een reactie op van dualiteit. Er waren mensen, er waren zielen, die mij hielpen en die het draagvlak vormden voor wat ik wilde neerzetten. Tezamen vormden wij, vormden zij, een veld, een kiem die werd gezaaid. Tegelijk was er een diepe reactie van afkeer en weerstand. Een ego-gebaseerd bewustzijn hecht aan controle, aan vaste structuren; wil het unieke en creatieve aspect van mensen, de zielsenergie, niet vrij laten stromen. De komst van de Christus-energie op aarde stuit in sommige structuren nog steeds op weerstand en leidt tot een tegenreactie. De Christus-energie wordt in deze tijd van onderop geboren via het individuele bewustzijn van mensen, niet via een hiërarchische organisatie of een nieuwe religieuze structuur. Nee, vanuit een volstrekte vrijheid en innerlijke keuze zetten mensen in deze tijd een stap. Vanuit innerlijke onvrede of een diep verlangen of heimwee naar een andere wereld besluiten ze tot de stap richting hartsbewustzijn. Dit is een bron van hoop. Het betekent dat het individuele bewustzijn van mensen zo krachtig is dat het de angst en aanpassingsdwang weerstaat. Alleen op deze wijze kan het nieuwe bewustzijn gaan bloeien: via mensen die vanuit volstrekte vrijheid zelf kiezen voor een andere weg, een andere manier van denken en voelen. Als je je nu afstemt, kun je deze beweging om je heen voelen. Je kunt ervoor kiezen om je daarop af te stemmen. Op het nieuwe bewustzijn dat aan het ontwaken is en dat vreugde brengt.

 

Stel je voor dat dit nieuwe bewustzijn zich nu aan jou presenteert als een kind dat naar jou toe komt wandelen. Neem een kind in gedachten, een jongen of een meisje, wat er ook maar in je opkomt. Hij of zij komt naar je toe met een stralende lach. De lente komt met dit kind mee. Het is vol hoop, stralend, en heeft zin om met jou te spelen; het wil je meenemen naar de toekomst. Kijk het kind diep in de ogen. Hij of zij is de oplossing voor wat jij als probleem ervaart. De onschuld en het vertrouwen in dit kind brengen jou terug naar je ziel, naar je huis. Pak de handen van dit kind, kijk het in de ogen en zie jezelf gespiegeld in het gelaat van dit kind. Voel de levensdrang en voel hoe dit kind deel uitmaakt van de natuur. Het is er niet van gescheiden. Het houdt van de bloemen en de dieren, de rivieren en de lucht. Het is deel van de aarde.

 

Kijk eens of je dit kind een plaats kunt geven in jou, in jouw energieveld. Het wil namelijk heel graag bij jou wonen. Kijk maar waar de energie als eerste naar toe stroomt in jouw energieveld. Voel hoe de nieuwe aarde jou via dit kind uitnodigt. Jullie hebben al lang gewacht. Ik weet hoe moe gestreden jullie je soms kunnen voelen. Uitgeput, alsof je al te veel hebt beleefd, gezien en ervaren. Er kan dan een moeheid of bitterheid in je hart ontstaan, waardoor het moeilijk is om te vertrouwen op het leven. Moeilijk om energiek voort te gaan, alsof het allemaal te veel was en je je inspiratie bent kwijtgeraakt. Maar ik zeg je: dit is niet het einde. Wanneer je je zo voelt, ben je diepgaand bezig met de overgang en de transformatie die je je ten doel hebt gesteld in dit leven. Je kunt niet meer meelopen, meedoen met de mechanismen van de oude structuren, met de maatschappij zoals die eeuwen en eeuwen lang is geweest: dit maakt je moe en bitter.

Maak contact met de Aarde, met haar levende ziel. Voel het kind in jou, dat uit de toekomst naar jou toe komt en je met vreugde uitnodigt. Ga uit je hoofd en vertrouw op je gevoel. Er is een diep weten in jou, en dat is niet een weten van het hoofd. Het is een stil weten dat je bent vergeten. Maar het leeft wél in jou. Je weet alles al. Je weet wie je bent. De Aarde weet het ook. Je hebt het bewustzijn van eenheid en verbinding al in je. Laat het idee los dat je hiervoor van alles moet doen of laten, of er hard voor moet werken. Innerlijke groei of transformatie is niet een prestatie, is niet een project. Het is op een natuurlijke manier terugvallen in je ware zelf, in je ware natuur.

 

Daarom groet ik je als gelijke: als vriend en gelijkgestemde. Jullie zijn de brengers van een nieuw bewustzijn op aarde. Geloof in jezelf en laat je niet afleiden door de angsten die je soms overvallen. Voel het ware zelf, het kloppende hart van wie je bent. Dat is er altijd. In die stroom van je kloppende hart zijn we allemaal met elkaar verbonden. Niemand is alleen. Voel de liefde die ons verbindt. Ik dank je voor je aanwezigheid op aarde. Geloof in jezelf!

 

© Pamela Kribbe

www.pamela-kribbe.net