Het Koninkrijk van God is al hier, maar bijna niemand ziet het. Jezus zei: “Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld.” Hiermee bedoelde Hij niet dat het zich op een verre plek bevindt,
maar dat het een andere dimensie van werkelijkheid is… een diepere, spirituele laag die over onze tastbare wereld heen ligt, vaak verborgen voor het oog dat alleen het materiële
waarneemt.
We bewegen ons door twee werkelijkheden tegelijk. De ene is de zichtbare wereld: een rijk van zintuiglijke ervaringen, emoties, strijd, macht en lijden, waarin de mens vaak gevangen lijkt in de
cyclus van verlangen en tekort.
De andere is het Koninkrijk van God, een onzichtbare doch altijd aanwezige laag waar liefde, vrede, harmonie en eeuwige waarheid heersen. Zelfs wanneer de zichtbare wereld chaos of pijn laat
zien.
Dit duale bestaan wordt treffend verbeeld in het verhaal van de lange lepels. In een helachtige setting proberen mensen met lange lepels voedsel naar elkaar te brengen. Sommigen klampen zich vast
aan hun eigen honger, weigeren te delen en blijven gevangen in lijden. Anderen kiezen voor zelfloze (over)gave, en ontdekken zo, binnen dezelfde omstandigheden, een hemelse vreugde.
❥ Dit illustreert dat hemel en hel geen geografische plaatsen zijn, maar innerlijke staten van bewustzijn, verweven in de stof van ons dagelijks leven.
Het Koninkrijk van God is geen tastbaar bezit dat je kunt veroveren of afdwingen. Het is een werkelijkheid die zich openbaart wanneer je je hart en geest richt op liefde, mededogen en verbinding. Een keuze die de grenzen van de zichtbare wereld overstijgt.
Jezus (en vele meesters) leefde dit voor, door zelfs te midden van verraad, lijden en kruisiging de essentie van dit Koninkrijk uit te stralen.
Hij nodigde ons uit om te zoeken naar het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, niet in uiterlijke triomf of aardse rijkdom, maar in een innerlijke transformatie, een leven geworteld in het
goddelijke binnenin.
Dit ontwaken vraagt om een radicale verschuiving in perceptie. Het vraagt ons om door de illusie van de oppervlakte heen te breken, voorbij ego, angst en de illusie van afscheiding.. en te leven
vanuit een ruimte van diepe eenheid en liefde.
Het is een oproep om het oude los te laten: de identificatie met pijn, het vasthouden aan wrok, de zoektocht naar controle, en in plaats daarvan te omarmen wat eeuwig en onveranderlijk is.
Wanneer je deze werkelijkheid in jezelf realiseert (het Koninkrijk van God dat in je woont) word je vrij van alle lijden in deze wereld, ongeacht de omstandigheden.
Deze vrijheid is geen ontsnapping aan de buitenwereld, maar een innerlijke bevrijding. Pijn, verlies of strijd kunnen nog steeds aanwezig zijn, maar ze verliezen hun greep op je ziel. Je blik
verandert, je ziet niet langer alleen de schaduwen, maar ook het licht dat erdoorheen schijnt.
❥ Een diepe rust vestigt zich, los van externe chaos, en je leeft verbonden met een bron van kracht en vrede die de tijd
overstijgt.
Zo dragen we dit Koninkrijk stil in ons mee, zelfs wanneer de wereld om ons heen wankelt. Het hoeft niet bewezen of geforceerd te worden; het wacht slechts om herkend en herinnert te worden, als
een fluistering in de stilte, een licht in de duisternis.
In deze twee werelden, die onverbrekelijk met elkaar vervlochten zijn, ligt de sleutel tot ware vrijheid, een vrijheid die niet afhankelijk is van de omstandigheden, maar ontspringt aan de
realisatie van het goddelijke binnenin.
Rani Savitri