Vrijwel iedereen in de wereld is momenteel aan het strijden tegen iets. Tegen de overheid, tegen landen, tegen dierenleed, mensenleed, oorlog… tegen wat dan ook. We willen waarschuwen, beschermen, redden. Ik heb het zelf ook gedaan: “Neem die prik niet, laat je organen niet roven, laat je niet misleiden.” Het voelt alsof we ontwaken, alsof we iets zien wat anderen niet zien. Maar pas op, dat is niet het échte ontwaken.
De meeste ‘helpers’ durven die waarheid niet te brengen. Niet omdat ze haar niet kennen, maar omdat ze bang zijn om jou te verliezen. Bang dat je boos wordt, weggaat, of hen niet meer aardig vindt.
Zolang we blijven wijzen naar buiten, voeden we dezelfde afgescheidenheid die we bestrijden. Werkelijke vrijheid begint met overgave: het loslaten van oordeel en controle. In die stilte en innerlijke thuiskomst ontvouwt zich de vrede, liefde en vrijheid die nooit buiten ons te vinden zijn.
Dit verhaal is geen nieuw verhaal, maar jouw eigen stem die je door alle tijden heen steeds weer herinnert aan wie je werkelijk bent. Je bent nooit afgescheiden geweest; in elk gezicht, elke religie en elk verlies sprak jij tot jezelf. Het herhalen van het verhaal is geen straf maar Liefde, tot je zegt: “Ik ben Thuis” – en alleen de Ene overblijft.
Elke keer dat we zwijgen uit angst of gemak, kiezen we voor Barabbas. Elke keer dat we meedoen aan de leugen om erbij te horen, kruisigen we Jezus in ons hart.
Het Koninkrijk van God is al hier, maar bijna niemand ziet het. Jezus zei: “Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld.” Hiermee bedoelde Hij niet dat het zich op een verre plek bevindt, maar dat het een andere dimensie van werkelijkheid is… een diepere, spirituele laag die over onze tastbare wereld heen ligt, vaak verborgen voor het oog dat alleen het materiële waarneemt.
Een krachtige aanklacht tegen een systeem dat onderdrukt in plaats van heelt — én tegelijk een ode aan de ontwakende mens. Tussen manipulatie en lijden ontkiemt een nieuw bewustzijn. Eén hart, één ziel vol liefde en waarheid, kan het verschil maken. Jij bent dat Licht. Jij ziet.
Iedere keer als we met afgrijzen naar de wereld kijken is dat een oordeel over “anderen” en een vlucht om maar niet met afgrijzen naar binnen/naar jezelf te kijken. Je zult merken dat je afgrijzen voort komt uit een afgrijzen van jezelf. De eerste stap naar volledige bevrijding is de erkenning in jezelf dat je het allemaal zelf bent.
Om te stoppen met iets wat niet goed voor je is of waar je ongelukkig van wordt, om te stoppen met telkens dezelfde cirkeltjes te draaien of met bepaald gedrag waar je je niet bewust van bent, dien je eerst op een punt te komen waarop je er genoeg van hebt.
Als je je ouders niet kunt vertrouwen, één van je ouders suïcidaal en instabiel is en je vader afwezig is, dan vorm je een bepaalde afhankelijkheidsrelatie met anderen gedurende je hele leven. Dit komt doordat je niet anders weet, het is bekend terrein.