Corona liet zien hoe ver angst en propaganda reiken, en hoe snel vrijheid wordt opgegeven zodra die verpakt wordt als ‘zorg’ of ‘veiligheid’. Nu verschijnen nieuwe testen: digitale ID’s, 15-minutensteden, controle achter mooie woorden.

We leven in een tijd waarin oude zekerheden oplossen. Niet omdat de wereld verdwijnt, maar omdat wij ontwaken uit de droom die haar vormde. Alles wat buiten ons leek, blijkt een spiegel van binnen. Wanneer projecties oplossen, verschijnt een stille helderheid: een nieuwe wereld die altijd hier was, waar waarheid vanzelf straalt.

Slachtofferschap lijkt macht te geven, maar houdt ons gevangen in pijn en haat. Pas wanneer we zien dat wijzelf de sleutel dragen, opent de weg naar bevrijding. Vergeving is geen excuus, maar de kracht die duisternis ontmaskert en Licht laat zegevieren.

Vrijwel iedereen in de wereld is momenteel aan het strijden tegen iets. Tegen de overheid, tegen landen, tegen dierenleed, mensenleed, oorlog… tegen wat dan ook. We willen waarschuwen, beschermen, redden. Ik heb het zelf ook gedaan: “Neem die prik niet, laat je organen niet roven, laat je niet misleiden.” Het voelt alsof we ontwaken, alsof we iets zien wat anderen niet zien. Maar pas op, dat is niet het échte ontwaken.

De meeste ‘helpers’ durven die waarheid niet te brengen. Niet omdat ze haar niet kennen, maar omdat ze bang zijn om jou te verliezen. Bang dat je boos wordt, weggaat, of hen niet meer aardig vindt.

Zolang we blijven wijzen naar buiten, voeden we dezelfde afgescheidenheid die we bestrijden. Werkelijke vrijheid begint met overgave: het loslaten van oordeel en controle. In die stilte en innerlijke thuiskomst ontvouwt zich de vrede, liefde en vrijheid die nooit buiten ons te vinden zijn.

Dit verhaal is geen nieuw verhaal, maar jouw eigen stem die je door alle tijden heen steeds weer herinnert aan wie je werkelijk bent. Je bent nooit afgescheiden geweest; in elk gezicht, elke religie en elk verlies sprak jij tot jezelf. Het herhalen van het verhaal is geen straf maar Liefde, tot je zegt: “Ik ben Thuis” – en alleen de Ene overblijft.

Elke keer dat we zwijgen uit angst of gemak, kiezen we voor Barabbas. Elke keer dat we meedoen aan de leugen om erbij te horen, kruisigen we Jezus in ons hart.

Het Koninkrijk van God is al hier, maar bijna niemand ziet het. Jezus zei: “Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld.” Hiermee bedoelde Hij niet dat het zich op een verre plek bevindt, maar dat het een andere dimensie van werkelijkheid is… een diepere, spirituele laag die over onze tastbare wereld heen ligt, vaak verborgen voor het oog dat alleen het materiële waarneemt.

Een krachtige aanklacht tegen een systeem dat onderdrukt in plaats van heelt — én tegelijk een ode aan de ontwakende mens. Tussen manipulatie en lijden ontkiemt een nieuw bewustzijn. Eén hart, één ziel vol liefde en waarheid, kan het verschil maken. Jij bent dat Licht. Jij ziet.