Eén van onze grootste programmeringen als mens is die van iets moeten bereiken. Van jongs af aan zit het erin geprent dat we iemand of ‘iets’ moeten worden en dat we moeten presteren. Het liefst nog beter dan een ander.
Veel van de huidige generatie hoog gevoelige kinderen groeien over het algemeen anders op, bij bewustere ouders die ook de ziel van het kind kunnen zien waardoor het kind meer in verbinding met de eigen essentie kan blijven. Maar het zit diep in de meesten van ons, dat gevoel van ‘niet genoeg zijn’.
En dat steekt meestal juist daar de kop op waar we graag willen zijn maar nog niet kunnen komen, met wie we graag ons leven willen delen maar die zich nog niet aandienen, en in wat onze ziel maar al te graag wil gaan vormgeven, liefdevol wil inzetten vanuit het ontwakende bewustzijn, maar wat vooralsnog nog niet gelukt is.
Ons innerlijke weten heeft hier al lang doorheen geprikt; natuurlijk zijn we wel goed genoeg! En zijn we wel het wel waard om van te houden! Maar ver weggestopt zitten stemmetjes van innerlijke
saboteurs die zich stilletjes – in ons hoofd - blijven afvragen waarom we nog niet bereikt hebben waar we al meermaals van gedroomd hebben. “Wat zou er mis zijn met mij? Waarom is het me tot nu
toe nog niet gelukt?”
Meestal dient zich een flinke emotionele lading aan wanneer dit thema wordt aangeraakt.
Want het is gekoppeld aan machteloosheid, aan gefaald hebben, maar ook aan veeleisendheid en hardheid naar jezelf toe. Het gevoel van ‘Ik ben niks, wie geeft er nou om mij’ raakt aan oude, (zelf-)vernietigende neigingen.
Spiritueel bezig zijnde mensen dromen van een eigen praktijk. Of staan te popelen om anderen te ondersteunen op hun weg naar ontwaken. Anderen dromen er van om van hun eigen kunstwerken,
creatieve bijdragen of via zelfvoorzienende eco- communities te kunnen leven. Of die wereldreis te maken naar plekken die maar blijven roepen. Zó veel mensen zitten nu voor hun gevoel in een
leemte, in de wacht en in een niet weten! En dat roept weer precies diezelfde vragen op: “Waarom gebeurt het niet, ligt het aan mij?” Nee hoor, het ligt zeker niet aan jou! Ga er maar vanuit dat
jij precies de juiste dingen ervaart, congruent aan jouw zielenplan. Maar jij kunt er wel je voordeel mee doen.
Het oude patroon van de mouwen opstropen en er eens flink tegenaan gaan om dingen gerealiseerd te krijgen brengt nog vaak een verharding en een persoonlijk willen met zich mee. Voordat je het weet zit je weer op een oude fiets om jezelf (of anderen) ergens toe te dwingen. Het wordt een vastbijten in iets waarvan je overtuigd bent dat je dat ‘moet doen’. Maar dankzij ons toegenomen bewustzijn betrappen we onszelf er steeds sneller op wanneer we weer op die ‘harde’, doenerige manier in actie komen.
Veel mensen bevrijden zich van dat soort patronen uit de derde dimensie. Achter handelingen zitten gedachten en overtuigingen die vooral vanuit vervormde mannelijke en vrouwelijke ‘ideaalbeelden’
tot stand zijn gekomen. Nu deze steeds minder grip op ons houden verschuift de balans in de collectieve velden vanuit de aardse mannelijke actiekant richting het voelende, ontvankelijke
vrouwelijke. Eerst de aandacht naar binnen, afstemmen op hogere delen van onszelf, voelen, onwaarheid doorzien, nieuwe inzichten en inspiratie ontvangen en dan pas handelen.
De delen in ons die zó veel gemoeten hebben, die zó in de verkramping en freeze zijn geraakt vanwege ‘Ik ben niet goed genoeg, dus ik moet uitermate mijn best gaan doen!’ zijn bekaf. Uitgemolken,
uit-gestreden en eigenlijk ook klaar met de ervaringen in die uiterste polen. We zijn gewend om te luisteren naar de tweestrijd zaaiende stemmen uit ons overactieve hoofd. Gedurende vele levens
hebben we niet anders gedaan: geloven in de boodschappen van ons driedimensionale, duale denken. Maar ons verlangen gaat uit naar de hartverwarmende stem van ‘de Ene in ons’. Die boodschappen
zijn letterlijk zachter, en kunnen we dus alleen maar horen wanneer we stil worden.
Velen van ons zitten al in die nieuwe fase waarin we de aanwezigheid van die ‘innerlijke heilige’ kunnen ervaren. Dat deel in ons zal altijd ons hart raken en ons ontroeren, want wat die in ons
legt komt linea recta uit veel hogere dimensies. We hebben die hogere leiding nodig om nieuwe vormen te kunnen creëren die overeen komen met de veel liefdevollere mogelijkheden die onze
goddelijke vermogens zullen activeren. Zij zijn bezield, ze zullen overal de juiste energieën versterken waardoor we ondersteuning ervaren op onze wegen naar waarheid.
In afstemmingen en meditaties zullen we steeds vaker holografische beelden gaan ontvangen die uit ons goddelijke DNA vrij mogen komen. Na vele zware levens in dualiteit groeien we nu door, naar
triniteit, naar een heilige drie-eenheid waarin er altijd een nieuw, waarachtiger derde punt te vinden is. Een punt waarin de aanwezigheid van ‘de Ene’ ervaarbaar is. Een punt waarop we kunnen
voelen dat we één zijn, met ons Zelf, met alle andere levende wezens, met het Universum en met de hogere dimensies.
Mieke Vulink