Hallelujah mama

 

 

Het is vandaag Moederdag en daarom belicht ik het eren van de moeder. Dit is soms heel moeilijk, zeker als er lichamelijke of geestelijke mishandeling in het spel is of is geweest, of als eren - manipuleren is geworden. 

 

Lichtwerkers die in het algemeen de rol kennen als 'het zwarte schaap van de familie', hebben daardoor vaak een wat lastigere of uitdagende relatie met hun moeder.

 

Ook al is de liefde van een moeder voor haar kindje de hoogste vorm van liefde die wij op aarde kennen, komt er vroeg of laat toch altijd een dag waarop de moeder laat weten, dat het kindje niet moet doen wat goed voelt voor het kindje, maar dat het kindje moet doen wat goed voelt voor de moeder.

 

Dit is altijd het begin van voorwaardelijke liefde en het woord: eren krijgt er weer een paar letters bij. Het wordt namelijk de behoefte om te controleren.

Ondanks dat lichtwerkers vaak erg goed zijn in het rebelleren omdat ze zijn gekomen om iets nieuws te brengen in deze wereld, kan het proces van het leren eren van de vader en moeder verwarrend en/of pijnlijk zijn.

Sommigen zullen zich aan blijven passen, aan de wensen van hun omgeving, terwijl anderen voor hun gevoel niet anders meer kunnen dan deze banden te verbreken. Dit komt doordat een slachtoffer in de regel vroeg of laat een dader wordt en daarom is het logisch dat er voor manipulatie wordt gekozen door het kind, voor macht, voor controleren. De uitdaging en de les die dit in zich draagt, is om de reflex van controleren te transformeren naar eren.

Het pad van verlichting is zeer uitdagend omdat je er bewust voor zal moeten kiezen en het meestal niet een gegeven is, tenzij die les in een 'vorig' leven is afgerond bijvoorbeeld. Het eren van je moeder betekend dus zeker niet dat je het met haar eens moet zijn of dat je de behoefte hebt om mee te doen aan de conventies, de tradities. 

De transformatie van macht naar kracht, van controleren naar eren, is als een Phoenix uit de as, zodra de mening van jouw moeder er niet meer toe doet.

 

Meningen van anderen hebben alleen betrekking op hun eigen staat van zijn en zo ook bij jouw moeder. Zo kan je haar ook echt gaan zien en mogelijk veel dieper genieten van de tijd die je nog met elkaar hebt in lichamen. 

Vaak denken lichtwerkers dat als anderen het met jou eens zouden zijn, dat het leven zoveel beter zou zijn, maar dat is alles behalve het geval. Je zou waarschijnlijk niet eens naar deze planeet gekomen zijn als dat het geval zou zijn. Dan zou het veel te saai zijn en groei en evolutie praktisch onmogelijk.  

 

Op het niveau van de ziel ben je in totale verrukking over het feit dat je moeder (en natuurlijk je vader) jou als bewustzijn de mogelijkheid heeft gegeven om op aarde te zijn in een lichaam. Letterlijk is er niets meer gevraagd van de band tussen moeder (vader) en kind. Sterker nog; het kind heeft vaak veel te verwerken door een innige band met de moeder. Dit is totaal tegenovergesteld van wat onze maatschappij denkt dat goed is. Dat is natuurlijk een logische gedachte van een maatschappij die nog in de peuterschoenen staat.

Geniet van je moeder als ze nog in je buurt is en eer haar innerlijk voor het leven dat je hier kunt ervaren. Hierdoor sta je automatisch in je kracht, de kracht van de weg naar verlichting. 

 

Ik heb hele bijzondere, ‘succesvolle’ ouders met een duidelijke mening, die zich buitengewoon goed hebben aangepast binnen de realiteit waarin zij leven. Geleerd, bereisd en als meesters van de etiquette, hadden zij het zeker fijn gevonden als ik mijzelf had ontwikkeld binnen dat keurslijf - zoals mijn broers dat hebben gedaan. 

Mijn ouders kunnen mij een hoop verwijten, behalve dat ik hun lever saaier heb gemaakt. Ze hebben met mij een hoop extremen meegemaakt. Ondanks dat binnen de normale routines - die families over het algemeen hebben - ik persoonlijk niet echt voorkom, weten ze diep van binnen dat dit kind zielsveel van ze houdt. 

Een mogelijk bizar voorbeeld van de extremen die ze met mij hebben meegemaakt, vond plaats op een zonnige middag bij mijn ouders in de tuin. Als donderslag bij heldere hemel deelde ik mijn ouders, broers en schoonzus mee dat ik Jezus ben alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

Het werd buitengewoon stil in de tuin. Ik vervolgde met de opmerking - dat als ze de behoefte hadden, ze me van alles konden vragen. Het werd nog stiller en om een lang verhaal kort te maken werd mij geen enkele vraag gesteld en lijkt deze ontmoeting, nu een paar decennia geleden alsof deze gewoon niet heeft plaatsgevonden.

Natuurlijk kan ik mijzelf goed voorstellen dat zoiets overkomt als een extreme ego-trip, terwijl het alleen maar te maken heeft met zachtmoedigheid en compassie.

In de eerste verlichtingsactivatie geef ik hierover voor het eerst een heldere uitleg.

Met een oudere broer die een succesvol software bedrijf was gestart en een jongere broer die veel te zien is in de mainstream media, net zoals zijn vader - en uiteraard zijn beide broers universitair onderlegd net als de ouders, etc.- mag het duidelijk zijn dat ik op een koekoeksei lijk binnen dit gezin. Hierdoor heb ik vaker het gevoel ervaren niet goed genoeg te zijn in de ogen van mijn ouders en/of ze teleur te stellen.

Ondanks dat dit soms lastig was om mee te leven, is het mogelijk het grootste cadeau dat ze mij hebben gegeven.

 

Uiteindelijk is het enige, belangrijke applaus in je leven het applaus voor jezelf.

Als mijn ouders dat eerder voor mij zouden hebben gedaan, dan had het mogelijk geweest dat ik niet tot het punt van ontwikkeling was gekomen waar ik nu ben, omdat ik mijzelf dan eerder zou hebben berust op dat punt van ontwikkeling. 

Het eren van je ouders, is dus geen gebod maar draagt de belofte in zich mee, dat jij jezelf bevindt op de weg naar verlichting. Dit is ook buitengewoon logisch, want als je de mensen - die je het beste kent en dus bekend bent met hun ‘tekortkomingen’ kan eren in plaats van te controleren - dan ben je rijp om iedereen te eren. 

Op deze dag is het eren van onze moeder aarde ook buitengewoon gepast. Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te zien dat het willen controleren van de aarde, de wortel is van alle aardse problematiek.

Moederdag is een gewoonte die jou kan controleren, omdat je misschien vandaag liever iets anders had willen doen dan met je moeder in contact staan. Het is ook een gewoonte die jouw moeder kan controleren, omdat ze vandaag mogelijk zin heeft in iets anders, dan bezig te zijn met de kinderen die waarschijnlijk al decennia lang haar aandacht hebben gehad.

Wat nu precies het daadwerkelijk eren van jouw moeder zal inhouden kan minder voor de hand liggend zijn, dan de kudde buiten jezelf te volgen.

 

Dit is ook buitengewoon logisch, omdat de kudde zich natuurlijk ook op een bepaalde manier bevindt op de weg van verlichting, maar die volgt liever de langste weg naar huis.

 

Fijne Moederdag!

 

Davy Diekstra

Lichtwerkers Nederland