Je bent altijd verbonden met jouw hogere zelfdelen. Maar dat is niet altijd voelbaar. Veel Lichtwerkers hebben nog niet de luxe dat ze over voldoende financiële middelen bezitten waardoor ze niet meer in de huidige maatschappij hoeven mee te draaien; ze komen dus nog dagelijks in deze verdichtere velden. Maar ze beginnen steeds meer te voelen dat er hersteltijd nodig is als ze tussen diverse dimensies heen en weer hebben gependeld.

Je beschermt andere mensen tegen hun eigen pijn en beperking. Wanneer je naar je moeder toe gaat omdat je het idee hebt dat dat moet, of omdat ze anders alleen zit, houd je haar in een situatie waarin ze zelf geen verantwoordelijkheid hoeft te nemen voor haar eigen leven. Zoals velen in jullie maatschappij heb je oude ideeën over wat het betekent om een liefdevol mens te zijn.

Als je van binnen weet, dat je niet doet wat je te doen hebt, ervaar je stagnatie. Terwijl intuïtie je haar touw toewerpt, laat jij de afslag liggen. Nog even niet.. Je kunt nog niet loskomen van het vertrouwde, durft niet los te laten, vrij te geven.

Jullie grootste taak is het om je menszijn, als deel van de natuur, te omarmen, en je hart en buik weer helemaal te gaan bewonen. Dat brengt licht naar de aarde. Hoe meer mensen dit licht gaan uitdragen – als levend mens met een open hart en een met moeder Aarde verbonden buik – des te meer zullen de oude systemen van macht, angst en corruptie instorten. Er zal dan onvoldoende draagkracht zijn voor deze systemen, want er zal zo veel licht zijn dat die systemen vanzelf instorten.

Hoe kom je erachter wanneer je in de relatie met je kind wordt geleid door angst of controle drang en wanneer door echte liefde? Over het belang van de vader energie, ter ondersteuning van de onafhankelijkheid van het kind en het loslaten van je eigen moeder, voorzover ze jou verstikte of belemmerde door haar angsten, zorg of verwachtingen.

Zonder dat je het beseft ben je zwaarte gaan dragen die niet van jou is. Je bent niet naar de Aarde gekomen om andermans problemen en pijn te gaan dragen. Het is zeker niet aan jou om de pijn van je geliefden over te nemen.

Of het nu je familie, relatie, gezin, ras, land of geloof is, ieder moment ben je onderhevig aan een veelheid van krachtenvelden die, bewust of onbewust, een grote impact op je leven hebben.

Als je je ouders niet kunt vertrouwen, één van je ouders suïcidaal en instabiel is en je vader afwezig is, dan vorm je een bepaalde afhankelijkheidsrelatie met anderen gedurende je hele leven. Dit komt doordat je niet anders weet, het is bekend terrein.

Het kan zijn dat je als kind je moeder innerlijk hebt afgewezen doordat je niet die diepgaande connectie vanuit haar kon voelen. Op dat moment heb jij je van haar afgesloten en als klein kind is het dan alsof er een innerlijk deurtje dichtgaat dat niet meer geopend gaat worden.

En dat zij die niet in God zijn denken dat ze alles kunnen doen zonder daar last van te hebben. Zonder daar gevolgen of consequenties van te ondervinden.