Deze wereld is er voor ons om van de twee (dualiteit) één (eenheid) te kunnen maken

 

De échte vragen die iedereen zichzelf in ieder moment zou kunnen stellen zijn;

❥ Waarom ben ik hier?

❥ Waarom overkomt mij dit?

❥ Waarom voel ik dit?

❥ Wat zegt mij dit?

❥ Wat is mijn les?

❥ Waarom ben ik verdrietig?

 

En bovenal; wie ben ik werkelijk, wat staat mij te doen in dit leven, wat wil ik met mijn leven?

 

Juist op momenten wanneer er minder mooie dingen gebeuren in ons leven, keren we naar binnen en stellen onszelf deze vragen. Dit zodat we onderzoeken wat er werkelijk aan de hand is, dit zodat we leren zien wat achter de sluiers van het theaterspel hier op aarde nog meer aan de hand is.

 

We verruimen ons bewustzijn door in onszelf op zoek te gaan naar antwoorden. Antwoorden op vragen die ons hele leven spelen doordat we zijn vergeten wie we werkelijk zijn.

 

Wanneer er alleen maar mooie dingen in ons leven zouden zijn, dan zou dit betekenen dat er niets te leren meer is. Dan ben je namelijk al in eenheid, in vrede. Er is dan geen reden om hier op aarde te zijn, want deze wereld, de aarde, de materiële wereld, is de wereld van tweeheid, dualiteit. In deze stoffelijke wereld is nu eenmaal geboorte en dood, er is nu eenmaal ziekte en lijden, er is nu eenmaal duisternis en licht.

 

Dit is niet zonder reden, deze wereld is er voor ons om van de twee (dualiteit) één (eenheid) te kunnen maken.

 

Onze menselijke geest is in tweeheid, in tweestrijd. En deze tweeheid/tweestrijd, dient opgegeven te worden. Dit zodat we weer in eenheid zijn, als dat wat we werkelijk zijn. Hier zijn lessen voor nodig, ervaringen.... mooie en minder mooie ervaringen. Hier is duisternis voor nodig, dit zodat we zelf onze duisternis in onszelf leren transformeren tot er enkel nog licht is.

Wanneer we dit kunnen accepteren en kunnen inzien zoals het werkelijk is, dan zal iedere ervaring worden ervaren als een dankbare les. Juist de minder mooie dingen. Want de minder mooie dingen geven ons de diepgaande lessen welke ons verheffen uit onze diepe slaap. Van onwetend gaan we naar wetend. Alle minder mooie dingen in mijn leven waren nodig, ze waren enorm zwaar, maar ze waren nodig. Voor mij. Anders was ik nooit ontwaakt. Anders was ik nooit gegroeid, anders had ik nooit in vrede kunnen zijn zoals ik nu ben. Anders had ik nooit verder kunnen kijken dan voorbij deze stoffelijke wereld.

Wanneer ik nu een mens tegenkom, dan zie ik voorbij het stoffelijke lichaam, ik zie de ziel. Ik leef niet als lichaam, ik leef als ziel. Ik zie geen stoffelijke wereld, ik zie de werkelijke wereld.

 

Zonder alle minder mooie dingen in het leven, had ik dit nooit kunnen zien, nooit kunnen ervaren. Het was dus nodig, alles was nodig.

 

Mijn jeugd, mijn ellende, mijn lijden, alle mensen die mij hebben gekwetst of pijn gedaan, alle mensen die ik heb pijn gedaan, alles wat is gebeurd... was nodig.

 

Wanneer je het leven zo kunt ervaren, in ieder moment, dan ben je alleen nog maar dankbaar voor alle lessen die je gegeven worden in ieder moment.

 

Dan ben je in rust en in stilte in ieder moment, want je weet immers dat het allemaal perfect is. Alles wat je ervaart is omdat het jou wil leren, wil laten herinneren wie je werkelijk bent.

 

Het is allemaal perfect georganiseerd. Alles.

 

Het is aan jou om dit te gaan leren zien.

 

Niemand kan je dwingen, je hebt de vrije wil gekregen om je in ieder moment af te vragen waarom dit nu gebeurt.

 

❥ Wat is je les?

❥ Wat wil je?

❥ Waarom ben je hier?

❥ Waarom overkomt mij dit?

❥ Waarom voel ik mij zo?

 

Net zo lang..... tot er enkel nog eenheid, vrede, liefde en licht overblijft. En dan begrijp je precies waarom je hier naar aarde kwam.

Waarheid blijft over. Je herinnert je weer wie je bent en wie je altijd al was.

 

Alles is mooi, geen minder mooie dingen meer... alles is mooi. Er zijn geen vragen meer, alle antwoorden zijn je gegeven.

 

Het hart van het valse ego lijkt te worden gebroken omdat het een illusie is, een soort van vals hart. Ons ware hart, het hart van de ziel, kan nooit worden gebroken.

 

Dit is wat God weet, dus hij breekt niet echt ons hart, hij (ver)breekt onze illusies en daar komt het licht binnen ... op de plaats waar de wond is.

 

Het hart van het valse zelf is een donker hart, een duister hart, gevuld met angst, haat, afgunst, oordelen, verleden, illusies, conditioneringen, verzonnen gevoelens en emoties, voortkomend uit een vals zelf. God helpt ons door het te breken, het hart wordt zo weer licht ...

 

Als het hart breekt wanneer we iemand verliezen of als we lessen moeten leren, dan is dat een goede zaak, geen slechte zaak. We gaan zien dat we niet een tijdelijk lichaam zijn, maar een eeuwige ziel. We gaan iedereen zo zien, iedereen is een ziel....ieder levend wezen is een ziel. En als je dit zo gaat ervaren dan kun je niet anders dan voorbij deze stoffelijke illusies heenkijken, voorbij kijken. Wat die ziel ook doet, heeft gedaan, of hoe die ziel er in stoffelijk jasje ook uitziet.

Je ziet het goddelijke in een mier, bloem, varken, koe, paard, hond, in wat dan ook.... alles is een ziel. Ook zij die slechte dingen lijken te doen. Ook zij weten niet wie zij zijn, zij zijn verdwaald... kijk voorbij dat lichaam, kijk voorbij hun daden.... zij hebben zwaardere lessen te leren wellicht. That’s all.

 

Kijk eraan voorbij.

 

Kijk eerlijk naar jezelf. Dat is meer dan genoeg.

 

Het is jouw leven, jouw les. Richt je niet op anderen of andermans duisternis, je hebt echt genoeg aan je eigen duisternis om deze volledig op te lossen.

 

Omdat we zo leren, boven illusies uitstijgen ... en dan, vanwege al deze geleerde lessen zijn we wat we altijd waren; hemels, eeuwig, met een menselijk lichaam voor een tijdje ... totdat het lichaam sterft en dan zijn we weer gewoon de hemel. Volmaakt.

 

Om de hemel te zijn, moeten we eerst de hel zijn en de hel naar de hemel transformeren ... daarom dient het valse hart te worden gebroken ..... en daar dank ik God voor ... elk moment. Omdat ik nu ben wat ik werkelijk ben en niet wat ik dacht dat ik was ... Ik ben een ziel.

 

Geen lichaam.

 

En het hart van mijn ziel kan nooit worden gebroken.

 

Alleen het valse kan worden (ver)broken.

 

Godzijdank.

 

Rani Savitri