Geen stap, geen facet, geen deel van ons Zelf kan overgeslagen worden. Niks geen oud zeer wat op de plank kan blijven liggen. Alles komt uit de oerdiepten steeds meer omhoog om aan ons (innerlijk) licht te komen. In deze tijd meer dan ooit!
Hoe pijnlijk, confronterend, verdrietig soms ook (zoals dat door het persoonlijk ikje op aarde ervaren wordt). Zo vreugdevol is het vanuit een hoger perspectief. Want al onze verloren Zelf delen
kunnen op deze manier weer Thuis komen in ons totale Zelf. Alles (in ons) wil geboren worden in het Licht (dat we van Oorsprong Zijn).
Valkuilen
Met alleen de focus op Licht en Liefde komen we er niet. Dat schoffelt heel veel oude schaduw weer onder, die net eindelijk weer omhoog kwam om be-licht te worden.
Het is vaak een spiritueel ego geliefde zin of zienswijze om hierop de focus te richten. Maar Licht en Liefde zijn we al, de uitnodiging van deze tijd is juist om dat tot in de diepste, donkerste en meest gewonde delen van ons Zelf weer te gaan herinneren!
Om dat weer te gaan voelen!
Te erkennen, te integreren en dat ook te belichamen
Met de veel gebruikte term “alles is goed” gaat het ook niet lukken. Want echt: niet alles is goed en niet alles is van het licht. En nee, zelfs niet alles is je eigen creatie! (We zijn multidimensionaal gezien aardig verstrikt geraakt ook in andere creaties die niet de onze zijn).
“Alles is goed” is een surrogaat acceptatie die vooral mentaal is, maar totaal niet doorleefd, doorvoeld en geaccepteerd. Het is jezelf voor de gek houden, want de wonden, afgescheiden delen, angst en afgescheidenheid blijft gewoon bestaan. Je verbind je er alleen niet langer mee.
Met het buiten jezelf zoeken van hulp en het weggeven van eigen verantwoordelijkheid daarin, van welke goeroe of Lichtmeester dan ook, gaat dat ook niet werken. Dat legt een leuk spiritueel sausje op je wonden. Om ze vervolgens dus opnieuw te bedenken.
(Het principe: “hier heb je mijn problemen, los het maar voor me op”)
Het buiten jezelf zoeken in allerhande uitvluchten, afleiding, hulpmiddelen of vluchtmechanismen van het persoonlijk (ego) zelf. Ook dat gaat hem niet worden. Dan blijf je om de wond heen draaien en er van weg gaan. En werkelijk, velen zijn daar een ster in. (Het ligt altijd aan de ander of de situatie).
The only way is in!
Diep naar binnen, de confrontaties met je Zelf aan gaan. De pijn, eenzaamheid, afwijzing, verdriet voelen!
Leren om te zijn met dat wat er Is. Leren acceptatie te vinden dat het deel is van jou. Dat het je gevormd heeft tot hoe jij jezelf nu beleefd, hoe je denkbeelden en ervaringen daardoor gekleurd zijn.
Werkelijk toe laten, er in stappen en het voelen! Hoe moeilijk soms dan ook.
Je Zelf in de innerlijke spiegel aan kijken. Je eigen minder mooie kantjes aan kijken, je wonden in je armen nemen, je eigen verdriet troosten, je eenzame kind omarmen, het altijd vluchtende of vechtende ego zelf liefdevol bij de hand nemen.
We zijn al Meester!
We zijn al Meester in verwond zijn, in schaduwfacetten van ons Zelf leven. Meester in het creëren en leven van overlevingsmechanismen. Meester in het ons Zelf te kort doen, wegzetten, ontkrachten en wat ook maar.
We zijn Meester in het dualistisch bewustzijn. Laten we dat allereerst eens erkennen binnen ons Zelf. Dat ontkennen houdt de deuren naar wezenlijke verandering gesloten.
Zonder schaduw geen Licht
We zijn nu op weg om Meester te worden over Alles wat we Zijn. Licht en Schaduw. Als twee zijden van dezelfde medaille, maar ieder met een ander aanvliegpunt, totaal andere ervaring en zienswijze.
Wanneer we gaan erkennen dat we ook Meester van de schaduw in ons Zijn, kan de andere zijde van de medaille: dat we ook Meester van Licht zijn pas echt ten diepste wakker worden!
Pas wanneer we beide zijden kunnen en vooral durven omarmen, kunnen beide oplossen in elkaar en wordt ook de dualiteit lager en hoger zelf / dualiteit en eenheid overstegen.
Dan pas gaan we werkelijk onze totaliteit ervaren. Dat we op dat niveau inderdaad Licht en Liefde Zijn! Dat Alles goed is zoals het Is!
Durf jij je zelf (en dat wat er ook in schepping is) aan te gaan?
Voor de “dappere dodo’s” onder ons, die bereid zijn zichzelf (en dat wat Schepping ook is) aan te kijken in alle facetten. Om de schoonheid ook van dualiteit oprecht, bewust en zonder vertekend beeld te ervaren. Om eigen angsten, onbewustzijn en onwetendheid re transformeren…..
© Willemien Timer