Graag wil ik iets vertellen over oordeelsvorming dat altijd een weerstand en verzet inhoudt voor iets in jezelf dat je niet hebt opgelost. Iets uit je comfortzone, je blinde vlek of de schaduwzijde, waar je dikwijls niet eens echt bewust van bent.
Volgens de twaalf principes van de aantrekkingskracht krijg je steeds hetgeen waar jij je tegen verzet. De mensen en omstandigheden om je heen gaan dit steeds weerspiegelen en of je dat wilt of niet dat maakt niet uit. Je kunt daaraan niet ontsnappen.
Een oordeel is altijd een innerlijk verzet waarbij het probleem in stand wordt gehouden en in zeer veel gevallen je ziek zal maken. In mijn praktijk van The Healthman methode zie ik dit overduidelijk bij zeer veel mensen en tracht ik hen liefdevol te begeleiden.
Hoe komt het waarom men daar niet aan kan 'ontsnappen'?
Iedereen heeft eigenschappen die men liever niet tot uitdrukking brengt. Iets dat we van onszelf niet goed vinden, onze negatieve eigenschappen. Men probeert deze eigenschappen achter slot en grendel te steken in het onderbewuste. Hierbij horen ook de instinctieve energieën, meestal geconditioneerd uit het verre verleden van de mensheid en opgeslagen in het reptielenbrein.
Oorzakelijk kan het van een trauma of negatieve ervaring uit de kindertijd zijn alsook biologische conflicten als gevolg van latere trauma’s en conflictsituaties overlijden, enzovoort.
Wij zorgen ervoor dat deze eigenschappen (aspecten van het zelf) niet langer rechtstreeks door bewuste activiteit tot uitdrukking worden gebracht. We willen het niet tonen aan de buitenwereld. M.a.w. deze eigenschappen maken geen deel meer uit van bewuste gewaarwording. Men denkt dat door ontkenning van die eigenschappen, we er ook van bevrijd worden. Maar dat is een vergissing dit te denken. We zijn bi-polair, we zijn zowel goede eigenschappen als slechte eigenschappen. Als we ontkennen dat we de slechte eigenschappen zijn, zijn we in feite maar half meer. Echter zo werkt het niet! Een basisprincipe van het leven is: Als dat wat jij niet bent niet bestaat, bestaat dat wat jij bent evenmin. Ontkenning is hetzelfde als weerstand bieden.
Weerstand bieden is gelijk aan energie toevoegen waardoor het blijft bestaan.
Dus die ontkende eigenschappen van het zelf sterven niet, ze houden niet op met te functioneren en werken door in je energetisch systeem. je bent je daar niet van bewust. Door ontkenning houd je deze eigenschappen van het zelf juist in stand en deze gaan uiteindelijke een eigen leven leiden, en winnen steeds meer in kracht. Het wordt alsmaar moeilijker om deze eigenschappen te onderdrukken, en je berooft het geheel van zijn gratie en kracht.
1. Het werkt niet
Deze eigenschappen beginnen ons te achtervolgen in onze dromen, het saboteert ons werk, onze relaties beginnen eronder te lijden, om uiteindelijk in dwangmatig handelen te worden gesublimeerd. Gelukkig zal je niet worden onder deze conditie.
2. Wij worden afgesneden van onze heelheid
Doordat we geleidelijk aan overheerst worden door deze ontkende eigenschappen, zijn we niet meer in staat uit te drukken wie we wel willen zijn. We verliezen energie.
3. Wij beginnen te projecteren op onze medemens
Zolang wij de ontkende eigenschappen niet erkennen worden zij geprojecteerd op mensen en omstandigheden die onze ontkende eigenschappen gaan belichamen. Onze projectie op de medemens is als een verborgen vorm waarover wij ons hoogmoedig licht laten uitschijnen. Op deze wijze zien wij onze ontkende eigenschappen schaamteloos in het gedrag van mensen en omstandigheden rondom ons, terwijl wij zogezegd deugdzaam onbezoedeld blijven.
Deze self-fulfilling-prophecy zal jezelf ziek maken en snel doen verouderen.
Maar hoe kun je uit de val van het negativisme komen, hoe kun je ontspannen als je in het negativisme bent ondergedompeld?
In feite is het zeer gemakkelijk, stijg boven oordeelsvorming uit door in dankbaarheid op te gaan. Als je ophoudt met oordelen komt er een einde aan de allesomvattende levensstijl dat je persoonlijke bewustzijnsverruiming tegenwerkt. Dit wordt een levensveranderende verschuiving in houding en gedrag. Het is geen kleinigheid, dat is waar, wel de moeite om het te doen, het komt je algemene gezondheid ten goede zowel fysiek als emotioneel. In feite betekent het dat je dankbaar bent voor elk resultaat, zelfs dankbaar voor dingen waar je niet bewust voor hebt gekozen, waarvan je zeer overtuigd bent dat je ze niet wenst. Als je kiest om dankbaar te zijn, ongeacht wat er gebeurt in je leven, zal er zich steeds rust gaan verspreiden in je lichaam, omhelst zachtaardigheid je ziel, en wijsheid zal je geest vullen.
Geef het negatieve bestaansrecht in jouw bewustzijn, door het bestaansrecht te geven zal het zijn invloed op jouw creatieproces verliezen, zodat jij je leven kunt creëren zoals jij dit wilt.
Bedenk dat de slechte eigenschappen die je ziet in een ander de jouwe zijn, anders kun je ze niet in de ander herkennen.
Dit geldt evenzo voor de positieve eigenschappen. Een geheim is dat het duister de gratie van het licht heeft gekregen om beschenen te worden. Omgekeerd kan niet. Je hoeft je slechte eigenschappen niet te onderdrukken, ik doe dit ook niet. Beschijn ze met je licht en verzet je er niet tegen. Omarm ze juist met begrip en inzicht, zodat deze negatieve eigenschappen zich veilig en geborgen voelen bij jou. Dan laten ze jou met rust waardoor je jouw aandacht kunt richten op wat je werkelijk wilt manifesteren. Maak contact met je hart, het hart kent de waarheid over jou. Dat geeft rust. Als al je negatieve eigenschappen bestaansrecht hebben gevonden in jou als heel persoon, dan verdwijnt de behoefte om te oordelen. Je neemt nog negatieve gebeurtenissen waar, maar je kunt ernaar kijken zonder de behoefte om een oordeel uit te spreken. Een oordeel laat je altijd zien wat je in jezelf nog niet hebt opgelost. Zijn emotionele trauma’s uit je verleden nog niet opgelost? Lees dan zeker het volgende deel.
Dankbaarheid is een vorm van liefde
Ik ben als kind ook misbruikt door een pastoor, niet echt leuk natuurlijk. Veel mensen vragen me hoe ik daar dankbaar voor kan zijn?
Door dankbaar te zijn kan ik in mijn persoonlijke creatie beslissen dat ik ben wie ik zeg te zijn en te ervaren wat ik zeg dat het is. Dat is een een cirkel dat opwaarts en uiterst positief werkt. Ik kom nog steeds mensen tegen die emotioneel hun stemmen verheffen en tegen me zeggen dat ik laaiend zou moeten zijn. Ze vragen mij “hoe ik daar zo rustig over kan praten?”
Ik zeg dan “het is al lang geleden, en ik begrijp bovendien waarom hij het heeft gedaan en ik heb het hem vergeven door dankbaar te zijn voor deze pijnlijke ervaring”.
Deze pijnlijke ervaring heeft me uiteindelijk wel in mijn eigen persoonlijke kracht gebracht.
Ik moet toegeven dat het moeilijk en heftig was, maar ik had besloten om mijn persoonlijke creatie verder te zetten. Niets of niemand is het waard dat ik zou kiezen om mijn gezondheid en geluk te vernietigen, dus het is zeer goed om te vergeven.
Mensen zeiden tegen mij dat ik mijn gevoelens en woede sublimeerde en wegstopte, volgens hen werd ik een wandelende tijdbom dat elk moment kon ontploffen. Het enige probleem dat er zich voordeed voor hen was dat ik dit gevoel niet deelde.
Ik had gekozen om op een andere manier met deze pijnlijke ervaring om te gaan, MIJN KEUZE. Ik kan gewoon glimlachen naar alle trauma’s die in mijn verleden zijn gebeurd.
Kijk, het gaat er niet om om de dader goed te praten, het gaat er alleen maar om, om te trachten te begrijpen waarom de mens die het kwaad berokkent bij mij, mijzelf te laten inzien waarom ik onbewust of bewust het kwade naar mij toe heb gehaald. Zowel ik als de dader hebben een grote transformatie nodig voor een diepgaande verandering. Ik besefte dat er niets kan gebeuren zonder overeenstemming, ook al was ik het machteloze slachtoffertje toen. Voor mijzelf had ik dit seksueel misbruik zeer hard nodig om in mijn kracht te kunnen komen. Ik had namelijk mijn eigen volmaaktheid miskent door zowel het vrouwelijke als het mannelijk aspect in mijzelf niet te integreren. Ik was een wezen dat zo angstig was en op de vlucht voor mezelf, continue in de slachtofferrol. Logisch dat ik de ene calamiteit na de andere aantrok. Maar dat weet ik nu, toen niet. Ik leefde en kon mezelf maar als een halve maansikkel ervaren, en had iemand nodig teneinde mijn volheid te kunnen ervaren. Op deze wijze had ik mezelf misleid en kon ik de pedofiel in mijn leven binnen laten om mij eens goed wakker te schudden. In deze gedwongen confrontatie met mijn IK was ik niet meer in staat om te vluchten, de naakte waarheid over mezelf, ik voel me koud, verdrietig, klein, vluchten kan niet meer, kwetsbaar zonder liefde en ik kan slechts bestaan dankzij en via de ander.
Ik was angstig mezelf te worden als een AUTONOOM IK. Ik heb gekozen om al mijn pijnpunten te transformeren die bloot kwamen te liggen door dit seksueel misbruik van de pastoor. Het was moeilijk en zeer heftig. Deze onmacht heb ik in de jaren nadien omgedraaid in macht over mezelf. Mijn eigen macht teruggenomen. Daarom ben ik de pastoor (dader) dankbaar en werd het gemakkelijk om het hem te vergeven. Ik hou van het leven en kan glimlachen over alles wat er is gebeurd in mijn ervaring.
Omgekeerd heb ik de pastoor zelf een grote dienst bewezen. Deze grote man had veel pijn en zou zich afreageren op een kind. Hij was gekwetst in zijn mannelijk ego, mogelijk zelf gepijnigd of gedomineerd en misbruikt in zijn verleden. Machteloosheid en onveiligheid, angst en leegte, schuld en weerloosheid veroorzaakten bij de pastoor een tweespalt.
Enerzijds was de grote man zelf het kleine machteloze kindje zelf, anderzijds behandelt hij dit kindje in zichzelf meedogenloos keihard. Hij veroordeelt zichzelf als slecht, hulpeloos zielig en rot. Met een sadistische machtsgreep zou hij dat kleine zieltje in zichzelf overmeesteren, maar hij projecteert het naar buiten toe op een kind, en dat kind was IK.
Geslachtshormonen reageren zeer fel op een gevoel van onvermogen en de afwezigheid van een levend IK-centrum. Maar in plaats van extra energie om te zetten voor de zelfrealisatie had de pastoor zich laten meezuigen via het seksuele spel ter opvulling van deze afwezigheid. Een bodemloos vat, niet houdend van zichzelf. Seks vervangt liefde. Bang voor zijn eigen gevoelens. Deze diepste gevoelens worden weggestopt tot de weerstand zo groot wordt dat er een uitlaatklep wordt gezocht. Ik was zijn uitlaatklep, en hij kon dankzij mij weer even op adem komen. Het is zo belangrijk te beseffen waarom lusten naar een kind uitgaan, kom tot begrip naar de ware oorzaak in plaats van te oordelen, gedachten zijn geen toepassing. Kom tot zelfinkeer, pedofilie hoeft niet op praktische seks uit te lopen. Aanvaard de totaliteit van je gevoelens en voel de macht over jezelf, je bent niet machteloos. Wees altijd lief en zacht voor het kleintje in jezelf en kom tot zelfliefde.
Hoe sterker de zelfliefde wordt, hoe zwakker de lusten zullen worden. Ik weet niet of deze pastoor nu nog leeft, maar ik wens hem uit de grond van mijn hart het allerbeste toe en moge hij de innerlijk kracht vinden om zichzelf onvoorwaardelijk lief te hebben.
Met een negatieve houding of slachtofferschap ga je een weg op die je alleen maar ongelukkiger maakt. Ik had gekozen om positief te zijn tegen de pastoor die me heeft misbruikt. Dat heeft me op een pad gebracht dat me innerlijke vrede en geluk brengt, daar is geen ontkomen aan. En dat is niet alleen door het misbruik dat ik heb gekend, ook andere droeve zaken zoals de bloedige mishandelingen enzovoort. Het heeft me allemaal veel sterker gemaakt en mijzelf ertoe gebracht om te leren onvoorwaardelijk liefdevol te zijn tegenover mezelf. Daarom ben ik nu ook zo kerngezond, alles uit het verleden heb ik getransformeerd dankzij transcendentie, ik glimlach!
Ik wens iedereen een mooie liefdevolle dag toe.
Daniel Derweduwen