Zó veel mensen, zó veel vragen. Waar moet je nou in geloven, hoe hou je je Licht nou vast, in deze, soms zo verwarrende tijd? Van alle kanten komen er enerzijds onheilspellende, en anderzijds verheffende berichten die elkaar vaak volledig tegenspreken. Wie kun je nog geloven, wie kun je nog vertrouwen? Het zijn vragen die alle collectieve velden van angst, onrust en onzekerheid versterken. Menselijk, en heel begrijpelijk. 'Wat kun je nou het beste doen?' wordt mij gevraagd; misschien toch...
Het innerlijk kind (of kwetsbare kind) bestaat uit al onze kinderlijke gevoelens, instincten en intuïties, energie en creativiteit. Ons magische en spelende zelf. Als kind ben je zo kwetsbaar, dat je gemakkelijk denkt dat jij de schuld bent van de problemen in je omgeving. Je raakt van slag door de stemmingen om je heen. Hierdoor kun je gaan denken dat jij er niet mag zijn, dat er geen liefde is voor jou, dat je niet de moeite waard bent. ‘Ik zal wel niet lief geweest zijn’. Die pijn is zo...
De collectieve vraag naar Verantwoording voor dit scenario zal uiteindelijk "hoopkanalen" van media creëren. Er zal eindelijk ruimte zijn voor de goed-nieuws-kanalen. Ik wil je de vooringenomenheid van de media laten zien die ''verborgen'' is. Historici kunnen uiteindelijk melden dat, wanneer ze alle verantwoording afleggen over wat er werkelijk is gebeurd, dat angst meer mensen heeft gedood dan het virus.
Het was op mijn 35e verjaardag in 2010 toen ik tegenover een psychiater zat. De psychiater had mij net gediagnosticeerd als manisch depressief. Hij vertelde mij, dat ik hier nooit meer van zou kunnen genezen. Dat er een medicijn was, genaamd lithium, die deze depressies en manieën tegen zou gaan. De lithium zou ik voor de rest van mijn leven moeten blijven slikken. Als ik toch met de lithium zou stoppen was het wachten op een nieuwe depressie of manie. Ik merkte dat de diagnose naast...
Als iemand waarvan je houdt plots wordt opgenomen met een beroerte, ga je in de eerste instantie in shock. Je laat de behandeling over aan de artsen, en de verzorging aan de verpleging, want je bent niet medisch geschoold. Je hebt geen andere keus. Hopen en bidden is het enige dat je kunt doen. Dan blijkt het alleszins mee te vallen: je geliefde is nog gewoon zichzelf. Praat nog, loopt nog, stuurt je grappige appjes vanuit haar ziekenhuiskamer. Kan feitelijk alles nog. En dan gaat het volledig...