Ik vind grenzen stellen moeilijk. Kunnen jullie mij een ondersteunend perspectief geven op dit proces?
We spreken vandaag over het behoud van de aarde. Voor velen van jullie is het een zorgelijke situatie: die aarde die bevuild en vervuild raakt door het toedoen van haar menselijke bewoners en als uitvloeisel van de manier waarop jullie haar hebben ingericht.
Als er geen weerstand was, dan was dit onderwijs niet nodig. Zonder weerstand was je al lang in die staat van eenheid, had je je allang overgegeven aan de heerlijke ruimte in jou, die jou voortdurend uitnodigt thuis te komen.
Ben je bereid je te verenigen op zielsniveau?
Over de afgelopen periode hebben jullie veel gehoord over ver-eniging: het belang van je verenigen in het Licht. Wij hebben daarover meerdere keren met jullie gesproken en ook via andere channels wordt dit belang steeds weer benadrukt. Jullie verenigen je niet zozeer als persoonlijkheid, maar op het niveau van de Ziel.
Wanneer je je weer naar de buitenwereld toekeert en deze altijd aanwezige basis verlaat, dan raak je in de beperking van het mens-zijn, dan identificeer je je met jouw persoonlijkheid. Daar ben je onvrij, dat is correct, omdat de persoonlijkheid wordt gedreven door ideeën over tekort.
Vraag: Het lijkt alsof de wereld - door machthebbers met manipulatief beleid - in een wurggreep wordt gehouden. Komt het nog wel goed?
In mijn praktijk zie ik regelmatig mensen die nog altijd rondlopen met onverwerkte pijn uit hun kindertijd (of uit de levens daarvoor). Waarom is het zo belangrijk om deze oude pijn onder ogen te komen en het verdriet dat erbij hoort te voelen?