Wanneer diepe pijn en angst zich willen losmaken uit het onderbewuste, wil je lichaam zich ontladen van de (oude) opgeslagen emoties. Als je je hier nog niet bewust van bent kan het zijn dat je ze ervaart als “nieuwe angsten’’ of “pijnlijke ervaringen van dat moment’’.

Waarom manifesteren we geen wereldvrede, globaal welzijn voor alles dat leeft en zorgen we voor elkaar in plaats van alleen voor onszelf? Het antwoord is even simpel als ontluisterend; we willen het wel, we denken dat we het kunnen maar we zijn het niet.

Het komt nogal eens voor: hoogsensitieve, intuïtieve en mediamiek begaafde mensen die er al dan niet bewust voor gekozen hebben geboren te worden in een rationeel of disfunctioneel gezin, een familie waarin geen ruimte is voor gevoel en intuïtie en er geen plaats is voor hun beleving. Hoe kunnen we hiermee omgaan?

Onze innerlijke criticus. Ontstaan vanuit het overlevingsmechanisme. Als we nog in het overlevingsmechanisme zitten nemen vaak de innerlijke criticus en de saboteur het van je over.

Door voortdurend aandacht te geven aan je angsten en door te proberen deze te ontkennen of te onderdrukken, blijft je trillingsfrequentie bizar laag. En dit leidt tot stress.