Sommigen zien de wereld nu als donker, duister, angstig en reddeloos verloren. Ze sluiten zichzelf op, vervreemden van anderen en van zichzelf. Of ze gaan de straat op en uiten hun zorgen op al dan niet destructieve wijze. Ik niet.
Ik zie vooral heel veel moois gebeuren. Ik zie mensen die uit liefde en zorg voor anderen zichzelf wegcijferen. Ik zie mensen die uit verantwoordelijkheidsgevoel hun beste beentje voor zetten om
andere te beschermen.
Ik zie ondernemers iedere keer weer meebewegen en hun schouders eronder zetten. Niet alleen voor zichzelf, ook voor hun personeel en de gezinnen daarachter. Ik zie jongeren die ondanks dat zij worstelen met zichzelf zich inzetten voor de ander. Ik zie kinderen die uit bezorgdheid meewerken.
Ik zie dat als iets positiefs. Het is een teken dat de mens in de aard goed is, het juiste wil doen, zich gezamenlijk wil inzetten voor the greater good.
Ik zie ook dat diegenen die de wereld en deze crisis net als ik zien als een grote kans voor een nieuwe betere wereld, zich ook uit liefde en zorg voor anderen inzetten. Uit verantwoordelijkheidsgevoel en uit naastenliefde doen ze alles om op te komen voor de samenleving. Ik zie ondernemers die zich ondanks vele onmogelijkheden inzetten om toch mogelijkheden te zien en vooruit te bewegen. Ik zie jongeren die elkaar ondersteunen, en creativiteit en innovatie inzetten voor een betere toekomst. Ik zie kinderen spelen met elkaar alsof er niets aan de hand is.
Ik zie dat als iets positiefs.
We willen immers allemaal hetzelfde en doen dat ieder vanuit onze eigen invalshoek op onze eigen manier.
Je kan daar heel wat van vinden. Je kan de ander verwijten dat die niet hetzelfde doet als jij. Je kan de ander beschuldigen van verkeerd gedrag of dat diegene niet genoeg zijn best doet.
Je kunt over elkaars gedrag van alles vinden, het leidt echter af van de bron waaruit dat gedrag voortkomt en dat is liefde, betrokkenheid en een goed hart.
Als we ons gaan focussen op wat goed of slecht gedrag is, dan komen we vast te zitten in het oude systeem van zonde, boetedoening en schuld.
Een indoctrinatie die al eeuwenoud is en ons niet het beloofde land heeft gebracht zoals gehoopt.
Sterker nog, door ons steeds meer te gaan richten op goed gedrag en op basis daarvan onderscheid te maken, verdelen we de samenleving met onoverbrugbare kloven met alle gevolgen voor de korte en lange termijn.
Wat als we nu eens focussen op de bron waaruit gedrag ontstaat: ons hart, onze geest, onze ziel.
Wat als we ons realiseren dat wij allemaal licht, liefde en energie zijn.
Wij zijn de scheppers van onze werkelijkheid.
En als wij ons richten op onze beweegredenen om iets te doen, dan zal vast heel snel duidelijk worden dat we in de kern allemaal gelijk zijn en hetzelfde willen.
Moet je voorstellen hoeveel moois dan uit onze manifestatiekracht kan ontstaan.
De neuzen hoeven niet dezelfde kant op te staan, als ons hart dat maar doet. En met de kracht van onze gedachte creëren we zo wat we ten diepste allemaal willen: een gezonde, liefdevolle en
verbonden wereld.
Liefs,
Eveline van Dongen