Meer dan ooit is duidelijk dat diegene die het leidend verhaal beheerst, de macht heeft. En vanuit de strijd om ons bewustzijn, door de angst om verlies van vrijheid en door de laatste worstelingen van het ego om gelijk te krijgen, raakt de samenleving steeds verder verdeeld.
Vele wijzen angstvallig naar de geschiedenis, of hoopvol naar de toekomst. Maar ze vergeten ondertussen dat de geschiedenis niet werd geschreven, maar geleefd. En wij leven nu. Dus bepalen wij ook de toekomst.
De keuze is dus aan jou: Stijg je als een adelaar boven dit strijdveld uit of ga je erin mee ten onder?
Passages uit Eva is lief:
Verhalen hypnotiseren en laten ons dingen doen die we bij ons volle verstand nooit zouden doen.
Ook dat bewijst de geschiedenis ons. Je kan meegesleept worden in een verhaal dat onder normale omstandigheden nooit het jouwe zou zijn geworden. Vandaar dat het narratief, het verhaal dat
leidend is, zo belangrijk is. Het laat ons meegaan in wat de schrijver, bedenker of verteller van dat verhaal wil.
Het verhaal dat je wordt verteld, is dus het verhaal dat je gelooft en dat je leeft.
En dat kan heel ver gaan. Zo zijn hele bevolkingen de afgrond in gelopen, hebben anderen jarenlang volkeren als slaaf behandeld of anderszins uitgebuit en hebben velen hun leven in oorlogen verloren. Enkel en alleen omdat zij geloofden in het verhaal dat hun werd verteld en waarvan zij geloofden dat zij daarin een heldenrol konden spelen, dan wel dat zij er in elk geval hun verantwoordelijkheid in moesten nemen.
De kerk, de machthebbers en de media maken hier ook dankbaar gebruik van. Zij werken al eeuwen samen om het narratief zo te laten verlopen, dat zij de controle behouden en hun belangen veilig
zijn. Het gaat zo ver dat het wordt ingezet voor manipulatie, indoctrinatie en ook als middel voor psychologische oorlogsvoering.
We kunnen de geschiedenis verdraaien om ons eigen punt te maken. Vraag twee vechtende kinderen wat er is gebeurd en beiden zullen een andere versie van de gebeurtenis vertellen. Niet omdat een van de twee liegt. En niet omdat de ene kant minder waar is dan de andere kant. Het zijn slechts twee kanten van de medaille.
En pas als je kunt uitzoomen kun je het grotere geheel zien, en daarmee nog niet eens de ware toedracht, maar wel de weg vooruit. Zo heeft u hier geschiedenis geschreven, en is het aan ons om de ware boodschap erachter te ontcijferen.”
Om de geschiedenis te begrijpen en de verhalen in het juiste perspectief te kunnen plaatsen, is het belangrijk om te zien wat de verhalen met elkaar gemeen hebben. Vanuit het begrip van geschiedenisverhalen kun je namelijk verbanden leggen met gebeurtenissen in de huidige samenleving. Ook helpt het de samenleving als geheel, de systemen erin en de grondslag waarop het menselijke gedrag is gebaseerd, beter te begrijpen.
Dit werkt overigens ook zo voor ieder individu, maar ik zal nu niet mijn familieverhalen en persoonlijke queeste met u bespreken. Wat in de geschiedenis altijd terugkomt is naast angst ook schuld. Je kunt daarbij denken aan schuldgevoelens, en ook aan financiële schulden, maatschappelijke schuldenlast, schuld als in de veroorzaker, en schuld als in schuldig aan.
In vele verhalen overheersen deze elementen en krijgt de hoofdpersoon, of de samenleving als geheel de keuze voorgeschoteld: kies je voor liefde of voor angst?
En als men voor het laatste koos, werd schuld een belangrijk gevolg. Immers, kies je voor angst dan kies je voor de quick fix, de tijdelijke oplossing, het korte termijnperspectief. Dan worden
vele essentiële belangen uit het oog verloren, met alle gevolgen van dien.
De grondslag hiervan is te vinden in de diepgewortelde overtuiging, dat als het om beleid en gezonde systemen gaat, het niet: en-en is, maar: of-of. Gesymboliseerd door de continue strijd tussen externe autoriteit en algemeen belang, of innerlijke autoriteit en vrijheid.
Het eerste dat men doet tijdens een crisis is dan ook grondrechten en mensenrechten beperken, terwijl macht en controle worden vergroot. Dit helpt misschien tijdelijk. Op de lange termijn zorgt
het helaas voor een grotere crisis, een verdere afkalving van de gezondheid in brede zin van de samenleving en vooral een strakker overheidsregime.
Gezonde systemen zijn gebouwd op basis van: en-en, waarbij gezondheid en vrijheid niet tegengesteld zijn, maar congruent, exponentieel versterkend en essentieel voor elkaars bestaan.
Er zijn vele kantelpunten geweest in onze geschiedenis. Momenten waarop we als mensheid de mogelijkheid hadden om tot inkeer te komen en terug te keren naar een balans, vanuit een holistische benadering op basis van liefde, vertrouwen en verbinding. We kregen als collectief de keuze voor bewustzijn of onbewustzijn, voor ontwaken of voor het verder in slaap sussen van de samenleving.
Het is tijd om ons uit de wurggreep van schuld te bevrijden, geschiedenis te schrijven en de toekomst te bepalen, onderwijl het leven NU vorm te geven.
En aangezien het duidelijk is dat er geen externe leider ons komt redden, is de keuze aan eenieder:
Kies je voor angst of voor liefde?”
Liefs,
Eveline van Dongen