Tunnelvisie

Ik zie tunnelvisie vaak als een kleine lichtstraal uit een zaklamp, die in het donker slechts een klein stukje van het geheel kan beschijnen. Als je dat kleine stukje dan ziet als de ultieme waarheid of realiteit, mis je het zicht op het grotere plaatje.

 

Bijvoorbeeld: je staat in een totaal donkere kamer en richt je zaklampje op een hoek van die kamer. Je kan daar in dat kleine lichtstraaltje een kastje ontdekken. Je gaat er van uit dat dat kastje alles is wat er is en geloofd er heilig in dat dat de wereld is, dat dat alles is wat er is in die donkere wereld die angstig en onzeker maakt. Je kijkt niet verder, laat je zaklamp niet verder rond gaan door die donkere ruimte maar ‘klampt’ je vast aan wat je denkt te kunnen zien. Je ziet dat als ultieme en enige waarheid. Dat is de wereld en niet anders.

Wanneer er meer bewustzijn aanwezig is, of bewustzijn groeit, besef je dat jouw wereld nooit uit dat ene kastje kan bestaan. Je wordt misschien nieuwsgierig of voelt van binnenuit een drive om meer van de wereld te willen ontdekken. Je gaat ergens beseffen dat jij degene bent die de zaklamp bediend. En dat het dus ook mogelijk is om je zaklamp ook verder te gaan bewegen. Door die donkere kamer heen, om van daaruit heel veel nieuwe meubels en misschien zelfs details als fotolijstjes, klok, bloemen of wat dan ook te ontdekken in die donkere kamer.

 

Je perspectief op wat jouw waarheid was, wordt dan gewijzigd en verruimd.

 

Met andere woorden: je perspectief wijzigt daarmee enorm en je gaat beseffen dat de ruimte waarin jij je bevindt veel groter (en interessanter) is dan alleen het geloof in dat ene kastje. Dat betekent ook dat de wereld er vanuit een groter perspectief (en bewustzijn) heel anders uitziet dan je in eerste instantie dacht.

 

Cognitieve dissonantie

 

Voor sommige mensen is dat exciting en inspirerend. Bij anderen wekt dat een enorme angst op. Want dat waaraan je dacht te kunnen vasthouden blijkt niet de gehele waarheid te zijn. Dus je basisveiligheidsgevoel wordt ‘aangetast’. Het vraagt om flexibiliteit en aanpassingsvermogen om die grotere waarheid van jouw beeld van de realiteit te omarmen.

Lukt dat niet, dan ontstaat cognitieve dissonantie, je gaat ontkennen dat dat grotere plaatje van de wereld bestaat. Zelfs al zag je het met eigen ogen. Je gaat het ontkennen, wegdrukken en probeert halsstarrig vast te houden aan dat beeld van dat ene kastje als enige waarheid. En ontkent die grotere waarheid, het beeld dat de wereld toch ook nog andere opties bevat.

 

❥ Hoe dieper de angst die getriggerd wordt, hoe harder er gewerkt zal worden aan het wegdrukken van dat grotere wereldbeeld.

 

❥ Hoe meer het weggelachen, gecensureerd, ontkent en belachelijk gemaakt zal worden.

 

Het zijn armzalige pogingen om vast te blijven houden aan jouw eerste perspectief (dat ene kastje) om aan een (schijn) veiligheid vast te kunnen klampen.

Die basis lijkt veiligheid te geven, dat is de bekende weg. En al het andere is te spannend, eng, vraagt een gewijzigd perspectief en dus verandering en biedt dus geen (schijn) veiligheid.

 

Een angstig ego wil ten alle tijden vasthouden aan wat het kent om daar zekerheid en stevigheid aan te kunnen ontlenen.

Nieuwe waarheden tot zich nemen behoort niet tot de opties. Want het betekent dat alles waar het heilig in geloofde in duigen valt. Met andere woorden: de stevige basis valt weg. Daarmee valt het “eigen gelijk” weg en dwingt dat tot her evaluatie van jezelf (denkbeelden, waaruit haal je een veiligheidsgevoel, erkennen dat je niet alles weet, angst onder ogen komen, etc.)

 

De wereld in de ban van tunnelvisie

 

❥ Al geruime tijd wordt de wereld geregeerd vanuit tunnelvisie, vanuit een beperkte groep mensen die geen bereidheid of vermogen hebben om andere visies en zienswijzen ook de ruimte te geven.

 

❥ Eerder nog worden kritische visies die een heel ander aspect belichten de kop ingedrukt en gecensureerd.

 

❥ Er vindt daarbij ook cognitieve dissonantie plaats. Ontkenning dus en het actief bestrijden van andere waarheden.

 

❥ Andere zienswijzen worden in de ban gedaan, verketterd, weggezet als ‘complot’ of belachelijk gemaakt.

 

Hoe kortzichtig kan iemand zijn en hoe beperkt in bewustzijn, maar ook hoe angstig ego-gericht als er geen ruimte en respect is voor een ander met een andere waarheid.

 

Vernauwd bewustzijn en angst

 

Vernauwd bewustzijn, gebrek aan verbinding met Bron, oervertrouwen en diep gewortelde angst om controle (schijnveiligheid) te verliezen, liggen in de basis van dit gedrag.

 

Narcistisch handelen, manipulatie, overdracht van eigen angstdenken, ego- en eigenbelang gerichte reacties horen daarbij. Gebrek aan empathie of verbinding met ander(e zienswijzen of waarheden) spelen daar uiteraard in mee. Het gaat niet werkelijk om de ander, het gaat om zelfbehoud. Om eigen tunnelvisie en (schijn) veiligheid hoog te houden (o.a. angst voor de dood, angst voor control verlies en ontkenning van Goddelijke Universele wetmatigheden en cycli).

 

Dit zien we spiritueel gezien ook heel vaak terug. Vluchten uit een pijnlijke andere realiteit die zichtbaar wordt of te moeilijk te hanteren is. Geen werkelijk open staan voor andere realiteiten die er ook zijn. Angst om controle los te laten en te vertrouwen. Hardnekkig vasthouden aan het eigen gelijk om geen (schijn)veiligheid te verliezen. Weg beredeneren van andere waarheden en tot op het bot bewapenen (ook met ‘licht en liefde’) van het eigen gelijk, het eigen perspectief (Spiritueel ego).

 

Omdat in feite de angst om dat wat bekend en veilig is in stand te houden en dus controle te behouden.

 

Allen in hetzelfde schuitje

 

Er is niet zo veel verschil tussen wat 3D gebeurd en uitgelicht en uitgespeeld wordt in de 3D realiteit. En dat wat er ook in andere bewustzijnslagen en realiteiten naar voren komt.

 

Het enige verschil is dat we allemaal, waar we ook zitten qua bewustzijn, perspectief of waarheid, het anders ervaren en beleven. Maar als overeenkomst wel allemaal last hebben van de 3D regels die vanuit tunnelvisie opgelegd worden.

 

Eigenlijk laat dat ook meteen zien hoe we met z’n allen op en in deze wereld staan. Ongeacht jouw trillingsfrequentie, bewustzijn, perspectief of waarheid. Beperkende regels worden iedereen opgelegd.

 

Of je nu met je pootjes in je gronding staat, vecht voor onze vrijheid, wegvlucht in hogere sferen of moedeloos ineen zakt. Of je nu mee stroomt in de gecreëerde angst, alle tunnelvisie van het gezag geloofd en naleeft, vast zit in dezelfde 3D of juist niet.

 

Het verschilt uiteraard hoe je ermee omgaat, en hoeveel last jij er van hebt, afhankelijk van wat jij geloofd, waarneemt, ervaart als waarheid. 

 

Hoe ruim of vernauwd jouw bewustzijn is, bepaald mede hoe je het ervaart en bekijkt.

 

Een ding is duidelijk: we zitten allen in hetzelfde schuitje, alleen je tunnelvisie of ruimere blik bepaald hoe je dat ervaart en wat je daarmee doet.

 

Het is een uitnodiging om weer op diepere lagen losser te komen uit en bewuster te worden van onze innerlijke tunnelvisies en waar we die nog hebben. Op welk niveau van bewustzijn deze zich dan ook bevinden. Om nog verder onze blik te verruimen, voorbij de grenzen van de comfortzones, om nog grotere perspectieven te kunnen gaan ontdekken en alle vormen van schijnveiligheid los te laten zodat ons oorspronkelijk oervertrouwen vanuit verbinding met de allerhoogste Bronwaarheid weer her-innert kan worden.

 

Stap voor stap op weg terug naar Thuis komen in je Goddelijk Perspectief en Thuis komen in je Zelf.

 

©  Willemien Timmer

www.apofyliet.nl