Ik krijg veel mensen in mijn praktijk die worstelen met hun hoog sensitiviteit, gevoeligheid en het open staan voor energieën en gevoelens van anderen. ‘’Het lukt me maar niet me af te sluiten.’’ ‘’Na een verjaardag ben ik doodop.’’ ‘’Ik neem het verdriet en de boosheid van iedereen om me heen over.’’ En als jongvolwassene kreeg ik zelf ook te horen: ‘’Je moet je beter afsluiten.’’ ‘’’Visualiseer anders een kristal of ondoordringbare bubbel van licht om je heen.’’
Maar wanneer je gevoeligheid zonder meer zou alfsluiten, sluit je een belangrijk zintuig af. Dat zou net zijn als iemand met goed zicht die geblinddoekt de wereld doorgaat.
Talent
Je gevoeligheid is een zintuig, een instrument, het is een deel van jou. Sterker nog: in vorige levens heb je er waarschijnlijk hard aan gewerkt zo ver te komen om zo zuiver te kunnen
afstemmen.
Het probleem is dus niet je gevoeligheid, maar hoe je ermee omgaat. En dat wordt ons op school en in de maatschappij niet geleerd. Ook in onze gezinnen van herkomst weet men vaak niet hoe ermee om te gaan. Dus zullen we het als volwassenen alsnog moeten leren om dit waardevolle instrument voor ons te laten werken!
Tip 1: Zie het niet als een probleem
Wanneer je je gevoeligheid gaat zien als een talent ipv een probleem, maak je al een draai in bewustwording. Dan verzet je je niet langer tegen jezelf. Dan ga je met de stroom mee werken in plaats van er tegenin.
Tip 2: Maak het juiste onderscheid in plaats van je te verzetten
Waar het bij deze gevoeligheid voor de energieën en emoties van alles en iedereen om je heen om gaat, is leren het juiste onderscheid maken. Van je verzetten tegen wat is word je alleen maar moe en wanhopig. Maar wanneer je met je gevoeligheid mee werkt en gaat leren onderscheiden wat van jou is en wat niet, kom je in een positie van autonomie en kracht. Dan kun je gaan kiezen.
Het juiste onderscheid maken
Wanneer je zeer gevoelig bent, is het van het grootste belang te leren onderscheid te maken welke gevoelens en energieën van jou zijn, en welke niet. Je gaat kiezen. Dat leer je niet in een middagje. Dat is een proces. Alweer, dit hebben we op school niet geleerd. Dus wordt niet boos op jezelf als dit proces jaren duurt. Het gaat met vallen en opstaan, zoals elke belangrijke vaardigheid leren.
Ken jezelf
De basis ervoor is dat je goed bekend bent met je eigen energie. Je eigen zelf. Je ‘’base line’’’ zogezegd. Als je ’s morgens haastig de deur uitrent zonder eerst goed bij jezelf te hebben ingecheckt, weet je niet waar jij staat en hoe jij je voelt. Dan kun je makkelijker overspoeld worden door energieën van anderen, en is het lastiger te weten van wie welke emotie nou is.
Inchecken
Maar wanneer je even de tijd neemt te aarden, bewust aanwezig te zijn in je lijf, en vervolgens af te stemmen op wie jij bent, hoe jij je voelt, wat jij nodig hebt, wat jouw doelen en wensen zijn voor de dag, wat jij eventueel wilt manifesteren, ga je heel anders de deur uit.
Dan heb je ingecheckt bij jezelf, weet je wat jij nodig hebt of wilt, en weet je bewust wat je wilt ervaren of manifesteren in de wereld. Dan heb je jezelf zogezegd energetisch goed ‘’aangekleed’’. Je zou toch ook niet zonder jas de deur uitgaan als het koud is?
Bewustzijn
Wanneer je je eigen ‘’base line’’ kent, en er dus voor kiest je bewust te zijn van je gevoeligheid voor energie, merk je het meteen wanneer je iets overneemt van een ander. Je voelt opeens een brok in je keel, of een knijpen in je hart. Of je ervaart boosheid zonder aanwijsbare reden. Grote kans dat je iets hebt opgepikt van een ander.
Constateren en loslaten
Het eerste wat je kunt realiseren is: ‘’Ah, dit is kennelijk niet van mij.’’
En het tweede: ’’Omdat ik het voel, betekent nog niet dat ik er verantwoordelijk voor ben.’’ Je hebt dus het recht dat gevoel ook weer los te laten en er niets mee te doen. Gewoon constateren: ‘’Oh, deze persoon is verdrietig,’’ en loslaten.
Liefdevolle niet-intrusieve actie
Je kunt er ook voor kiezen er wel iets mee te doen, bijvoorbeeld als het gevoel van verdriet wat je opeens ervaar wellicht van een vriend of collega is. Omdat je hebt ingecheckt bij jezelf, weet je dat het niet van jou is. ‘’Mag ik je wat vragen? Ik voel opeens zo’n gevoel van verdriet. Gaat het wel met je?’’ Natuurlijk aangepast aan de mate van vertrouwelijkheid waarmee jullie met elkaar omgaan, en de situatie. Vragen naar diep verdriet doe je liefst niet bij een vage kennis of tijdens een vergadering.
Liefdevolle aanwezigheid
En je hebt ook de optie het gewoon te laten. Of die vriend(in) of collega wat meer in je vizier te houden voor het geval ze inderdaad hun gevoelens met jou willen delen of iets nodig hebben. Ze zonder woorden laten weten dat je er voor hen bent, bijvoorbeeld door een glimlach, een blik, een energetisch ‘’ik ben er voor je’’.
Les
Grote gebaren zijn niet nodig, want iedereen is zich op een bepaald niveau bewust van de ander en waar die staat. Ze weten je echt wel te vinden als ze hulp nodig hebben. En het is ook een les en een eigen verantwoordelijkheid voor de ander zich bewust te worden van hun eigen behoeften en erom te leren vragen als ze iets nodig hebben.
Kans
Zo is het voor iedereen een kans op groei en bewustwording.
Voor jou als hoog sensitief persoon een kans om jezelf krachtiger neer te zetten. Bewust kiezen te ervaren wat jij wilt ervaren, en voor wat je met je gevoeligheid doet.
Voor de ander een kans om zich bewust te worden van hun eigen gevoelens en behoeftes. Er verantwoordelijkheid voor te nemen. Het uiten of om hulp vragen.
Zo groeit iedereen in bewustzijn. Win-win!
© drs. Wendy Gillissen