Wat in het klein gebeurt, in individuele mensen, heeft gevolgen voor wat er in de mensheid als geheel gebeurt. De mensheid als geheel is vervreemd geraakt van zijn eigen natuur en daarmee ook van de Aarde zelf, van de natuur en de planeet waarop jullie wonen.
Vandaag is het de Dag van de Aarde. Dus een prima dag (net als alle andere) om eens stevig stil te staan bij jouw verbinding met de aarde. En dat gaat verder dan stilstaan bij hoe we aards gezien met de aarde om gaan, en het gaat energetisch ook verder dan gronding alleen.
Mannen raakten vervreemd van hun eigen gevoelsleven; dat raakte op slot. Vrouwen gingen zich steeds meer onzeker voelen, vroegen zich af: Wie ben ik? Wat kan ik? In beide seksen leidde de mannelijke dominantie tot verwondingen.
Grote groepen zielen die op verschillende tijden geïncarneerd zijn geweest op aarde, werkten samen. Jullie maakten deel uit van die groepen. Ik was bij jullie aanwezig.
Naarmate we steeds meer hogere zelfdelen, multidimensionale zelfdelen, huisvesten in ons fysieke lichaam, krijgen we ook meer toegang tot alle kwaliteiten van die zelfdelen. En wordt onze samenleving steeds multidimensionaler van aard.
Dertig jaar geleden begonnen wij jullie te vertellen dat deze planeet in een cyclus is en dit is een weercyclus...
Hier is wat wij jullie de laatste jaren hebben verteld.