Mijn hele jeugd en adolescentie voel ik een brandend verlangen om te ervaren hoe het is om een leven te leven als normaal mens. Een 'normaal' leven. Om geaccepteerd te worden door de mensen om me heen. Vaak was ik bang buitengesloten te worden. Uitgestoten te worden. Op school gedroeg ik me stoer om geen kneus gevonden te worden. In gezelschap had ik een grote mond om niet op te vallen. Ik was bang... doodsbang om buiten de boot te vallen...

Helaas, ik zie maar al te vaak dat mensen niet kiezen voor het gezelschap van zielemaatjes, maar juist voor het gezelschap van mensen die het licht proberen te doven. Kies daarom je vrienden goed. Er zijn veel mensen die zeggen dat ze het beste met je voorhebben, terwijl ze jou in feite claimen en omlaag trekken. Ze denken dat ze goede vrienden zijn, ze geloven misschien echt dat ze jou helpen, en wellicht denk jij ook zo over hen. Ze doven echter je licht...

In mijn praktijk merk ik dat er veel vrouwen zijn die een weerstand hebben tegen de mannelijke energie. Ze associëren die met agressie, wreedheid, seksueel misbruik en onderdrukking. Eigenlijk een lager iets waar je maar beter niets mee te maken kunt hebben; de oorzaak van alles wat mis is in deze wereld. Het gevolg is een onvermogen om nee te zeggen, grenzen te stellen en werkelijk eens voor jezelf te kiezen. Want iedere keer als je dat doet, kies je voor het mannelijke en dat is dus helemaal...

Als je je boosheid eenmaal accepteert als een natuurlijke en gezonde kracht, die essentieel is om je eigen grenzen te handhaven, ontstaat er ruimte. Ruimte in jezelf, een ruimte waarin jij mag zijn. Jij kunt het wel. Jij bent de baas over je innerlijke ruimte. Boosheid is nodig om je te bevrijden van alle energieën die jou weghouden bij liefde. Boosheid is nodig om tot jezelf te komen en te ontdekken dat je liefde bent. Boosheid is nodig om jezelf weer te openen voor de liefde die jou omringt.