Er is één ding zeker in het leven van iedereen. Zonder twijfel weet iedereen dat de dood onvermijdelijk is. De geboorte van een kind vieren we uitbundig en vinden we allemaal prachtig. De dood is meestal de nummer één reden voor mensen om in een slachtofferrol terecht te komen als dit in hun omgeving gebeurt en ook is men voor de eigen dood meestal doodsbang. Geboorte zou onmogelijk zijn zonder de dood en is onlosmakelijk met elkaar verbonden als de twee zijden van eenzelfde munt. Hierdoor...
Op een dag verlaten we ons lichaam en keren we terug naar de bron, waar uiteindelijk ook alles weer begint. Tot die tijd zijn we op aarde om te leren liefhebben, vooral onszelf. Dit leren we meestal in de spiegeling met andere ‘reizigers’ maar ook door het doorleven van onze eigen grote levensthema’s. Het besef dat alles tijdelijk is is voor sommige mensen een opluchting en voor anderen een zwaar gegeven. Wat het leven ons ook brengt, we zijn waardevol en doen er toe. Vooral in het kleine...
Een mens die eerder gekwetst is geweest heeft een natuurlijke neiging het hart af te schermen voor pijn. Hartepijn is afschuwelijk en het kan soms voelen alsof ons hart uit ons lichaam is gerukt. Dit vraagt om verwerking en dit kan best even tijd kosten. Helaas nemen sommige mensen (bewust of onbewust) vaak het innerlijke besluit om zich nooit meer open te stellen, uit angst voor nieuwe pijn. Dit is een vluchtmechanisme en een zorgelijke situatie Wanneer je jezelf afsluit om te voelen, stolt...
Dood is de grootste leugen in het bewustzijn van de mens en is bewust door de katholieke kerk verzonnen om meer controle te krijgen over de bevolking. Voor 500 na Christus was het namelijk ook normaal voor de Katholieke kerk, dat reïncarnatie een feit was. Hierdoor merkte de keizer dat mensen geen angst hadden en niet meer deden wat ze wilden, ze kwamen toch weer terug en waren hierdoor niet bereid de elite te gehoorzamen. Hier is de herprogrammering in het Westen begonnen en mogelijk de reden..
Om deze blog te beginnen wil ik je vragen jezelf eens voor te stellen, dat we duizenden en duizenden jaren in ''de toekomst'' zijn. Het lijkt mij dan onwaarschijnlijk, dat we dan nog steeds een film kijken zoals we dat nu doen. Hoe zou deze vorm van entertainment zich ontwikkelen? Zoals ik dat me nu voorstel, zal het wel een combinatie worden van virtual reality en een verhaal die je waarschijnlijk het gevoel geven dat je midden in een film zit. “Als we nu miljoenen of miljarden jaren ''in de...
Ieder mens krijgt in haar/zijn leven te maken met rouw en verlies, door het overlijden van een dierbare. Niemand uitgezonderd. Eén van de belangrijkste speerpunten van mijn ‘werk’ is om mensen (weer opnieuw) in verbinding te brengen met zichzelf. Door de loop van het leven raken mensen namelijk soms afgedwaald van de verbinding met zichzelf. In het bijzonder valt mij op, dat het voor veel mensen heel beangstigend is om echt in verbinding te zijn met gevoelens van rouw en verlies, naar...