In mijn praktijk zie ik regelmatig mensen die nog altijd rondlopen met onverwerkte pijn uit hun kindertijd (of uit de levens daarvoor). Waarom is het zo belangrijk om deze oude pijn onder ogen te komen en het verdriet dat erbij hoort te voelen?
Vanwege de nerveuze over activering en de bijhorende systemische ontregeling, kan trauma ons weerhouden om ontspannen aanwezig te zijn in ons lichaam. Wanneer er geactiveerd trauma in het lijf is, kan geen enkele hoeveelheid “positief denken” de bij trauma horende afsluitingsverschijnselen compenseren. “Positief denken” is meestal zelfs een ontsnappingsmechanisme voor de onderdrukte pijn. Ook spiritualiteit wordt vaak gebruikt als mechanisme om van de pijn weg te blijven (de beruchte...
We kunnen onderdrukte heftige emoties niet verwerken als we niet een voldoende sterke ‘container’ hebben om ze te bevatten zonder dat ze ons opnieuw overweldigen. Wanneer we overweldigd werden, konden we de emoties niet verwerken en daarom dissocieerden we. Dat is wat trauma is. Trauma is datgene wat ons autonoom zenuwstelsel niet kon verwerken waardoor het blijft ‘hangen’ en zo ons zenuwstelsel blijft ontregelen tot we de emoties alsnog kunnen verwerken.
Ik heb lange tijd volledig in mijn hoofd geleefd en dacht dat ik daar de antwoorden wel kon krijgen, maar dat bleek achteraf niet te kloppen. Wat me ook opviel was dat als ik in mijn hoofd zat mijn ademhaling hoog zat in mijn lijf en daarmee blokkeerde ik dus het voelen. Alle energie zit dan boven in het lijf en daarmee is er dus ook geen kans op gronding. Zo ben ik ook lange tijd spiritueel ontsnapt aan de werkelijkheid door te verdwijnen in spirituele opvattingen (bypass)...
Zowel vanuit de wetenschap als de filosofie en de mystiek komen argumenten dat de lineaire voortgang van de tijd zoals wij die ervaren niet bestaat. Het betekent dat het verleden niet vast ligt. Alles vindt in het nu plaats – ook onze vorige levens. Wat betekent dit voor reïncarnatietherapie en het werken als reïncarnatietherapeut? Om deze vraag te beantwoorden wil ik eerst ingaan op de betekenis van herinneringen...
We zitten collectief in een periode van grote vernieuwing maar veel van onze innerlijke systemen zijn er nog niet klaar voor dit nieuwe Zijn al helemaal te laten stromen. Vanuit reflex in onze systemen bevriezen, vluchten of vechten we nog. We worden geconfronteerd met bevroren delen, vastgezette delen, we vluchten hier nog voor of we vechten er nog tegen...
Het geïncarneerd zijn op aarde in deze tijd brengt voor ”oude zielen” specifieke uitdagingen met zich mee. Het lijkt erop dat het bereiken van een hoge ”zielenleeftijd” en een een zekere mate van HSP, Hoog sensitiviteit nogal eens hand in hand gaat. Ook zorgt het gebrek aan goede begeleiding in het omgaan met bijvoorbeeld het waarnemen of voelen van niet-belichaamde energieën (overleden mensen, gidsen en engelen, natuurwezens, etc) wel eens voor onnodige angsten op dat gebied...
De oorsprong van pijn is een conflict tussen de levenskrachten die gericht zijn op evolutie en groei én de beschermingslagen of overlevingsmechanismen die de levende wezenskern omgeven. Zowel egopijn als zielepijn veroorzaken ervaringen van pijn en lijden.
Ze voelt zich overduidelijk niet goed, maar wil haar focus op iets positiefs houden. ‘Wat je aandacht geeft groeit,’ zegt ze stellig. En dat wil ze niet; haar trilling moet tegen de klippen op ‘hoog’ gehouden worden. Het is juist onze schaduwzijde die de trilling verlaagd Wij mensen zijn in de kern licht en liefde. Met onze trilling zit het dus helemaal goed, daar hoef je niets aan te doen. ❥ Deze hoge trilling wordt slechts verzwaard door onze eigen schaduwstukken; bepaalde issues...