Op de basisschool waar ik werk, bewegen we ons steeds meer naar ‘gender-neutraliteit’. Onze maatschappij kent inmiddels ruim 60 ‘gender-identiteiten’. Waar gaat het naartoe met deze veranderingen? Is dit wel de bedoeling?

In een gezond kind is er een innige samenwerking tussen het jongetje en het meisje. Als het jongetje niet mag spelen, speelt hij ook niet met het meisje. Het resultaat is gevoelsarmoede. Er ontstaat een ongebalanceerde mannelijk energie, die vervreemd is van het vrouwelijke. Mannen hebben diep in zich een verloren meisje dat zich totaal verwaarloosd voelt. En dit is wat machthebbers willen, ze willen geen mens, ze willen een perfect gehoorzame en gevoelloze robot en dus werd de man zoveel...

In mijn praktijk merk ik dat er veel vrouwen zijn die een weerstand hebben tegen de mannelijke energie. Ze associëren die met agressie, wreedheid, seksueel misbruik en onderdrukking. Eigenlijk een lager iets waar je maar beter niets mee te maken kunt hebben; de oorzaak van alles wat mis is in deze wereld. Het gevolg is een onvermogen om nee te zeggen, grenzen te stellen en werkelijk eens voor jezelf te kiezen. Want iedere keer als je dat doet, kies je voor het mannelijke en dat is...

Lieve mensen, een tijd zoals deze is er nog nooit geweest! Je zou kunnen zeggen dat we deze reis door de tijd ooit andersom ervaren hebben, toen we vanuit de Eenheid afdaalden naar de illusionaire afgescheidenheid en verdeeldheid. Soms voelt het alsof we nog midden in de woelige wateren van Atlantis leven, en raken we weer even verstrikt in lagere dimensies. Dan ervaren we strijd en manipulatie, wanhoop en leegte in onszelf en om ons heen...

We hebben twee stoelen in ons systeem, waarop we kunnen plaatsnemen. De ene stoel is van het zelf. Er wordt al jaren op gezeten en alles in je interieur is hierbij aangepast. Als je in deze stoel zit, zit ie niet helemaal lekker, niet per se comfortabel maar je bent er zo aan gehecht. Je zou 'm nog voor geen miljoen verkopen op marktplaats. En er is een stoel, ik noem het graag de stoel van het Zelf verbonden met de bron, de stoel van God. Een zachte stoel die om je heen sluit als een...

De Aarde en haar mensen hebben het lijden van afscheidingsgeloof lang genoeg ervaren en de tijd is gekomen dat zij zich verheffen boven de droomtoestand die hen eeuwenlang in gevangenschap heeft gehouden. Een van deze kwesties is het langdurige conflict dat blijft bestaan tussen het mannelijke en het vrouwelijke...

Ben je in staat om bij tegenslag de weg naar binnen af te leggen op zoek naar antwoorden in jezelf? Waar kun jij jezelf upgraden, helen of verstevigen? Of wijs je naar de ander als zijnde de schuldige van jouw leed? Kun je zowel zacht zijn en jezelf tijd en ruimte geven om te helen als ook leiding nemen over dit proces zodat het niet een oeverloos wroeten in de modder wordt?

Hier op Aarde, in de menselijke samenleving, leven wij in een sfeer van verdeeldheid, van hokjes. De wereld van de ziel daarentegen is een wereld van eenheid, een eenheid die alle hokjes overstijgt. Dit spanningsveld zorgt ervoor dat de ziel onderdrukt wordt: dat het moeilijk is om in contact te komen met onze ziel.Als je kijkt naar de reis van je ziel op Aarde, je zielsplan, dan kun je daarin een aantal fasen onderscheiden, die te maken hebben met de verhouding tussen de twee werelden.

Het gevolg van ontmanning is heel goed zichtbaar in het aangeleerde gedrag wat je nu vaak ziet bij mannen, wat in mijn beleving een pijnlijke oorzaak (onvrijheid) heeft die vaak niet gevoeld kan worden. Dus gaan we op pad om onze mannelijkheid weer terug te claimen. Maar ik ontdekte dat er wel een dingetje was op dit pad wat ik liever ontweek en dat ging over het “voelen”, want dat was nou precies waar nooit aandacht voor was in een op-mentale-prestatie-gerichte-maatschappij.

Er is in de geschiedenis van de mensheid, en zelfs nog daarvoor, een strijd ontstaan tussen het mannelijke en het vrouwelijke. In het mannelijke zit altijd een kern van het vrouwelijke en in het vrouwelijke een kern van het mannelijke, net zoals in het zwart een witte stip zit en in het wit een zwarte stip. Maar in de loop van de geschiedenis is deze mystieke eenheid van het mannelijke en vrouwelijke vergeten geraakt en zijn deze energieën als zwart en wit tegenover elkaar komen te staan.