Sterven is een van de belangrijkste gebeurtenissen in het leven. Als stervensbegeleider, dierbare, naaste, mantelzorger of rouwverwerker kun je de stervende en de nabestaanden in en rond deze laatste levensfase bijstaan en een belangrijke en “verlichtende” rol spelen. Het symposium is voor deze hulpverleners en alle andere geïnteresseerden een dag waarop je elkaar kunt ontmoeten en verrijken met kennis, inzichten en ervaringen over de begeleiding van het stervensproces.

In de komende tijd wil ik jullie een verhaal vertellen dat niet heel vaak verteld wordt. Een verhaal over sterven, natuurlijk. Amara ging op onderzoek uit en haar verhaal zal ik hier vertellen.

In het eerste deel las je hoe Amara haar gezin samenroept en ze verteld dat ze voelt dat de dood zich in haar aankondigt. Ze legt uit wat ze kunnen verwachten als Amara dichter bij de dood komt, het uiterlijke sterven zoals dat genoemd wordt. In dit tweede deel wordt het ingewikkelder, nu gaan ze samen onderzoeken wat het innerlijk sterven dan is.

Al een poosje leeft Amara met het idee dat ze niet lang meer zal leven en de laatste dagen voelt ze de levensenergie uit haar lichaam verdwijnen. Om die reden heeft ze haar gezin bij elkaar geroepen. Ze wil ze meenemen in haar sterfproces en samen komen in wat dat voor haar betekent.

Vandaag is het laatste deel van Het verhaal van Amara. We lezen hoe ze afscheid neemt van het leven en van haar geliefden.

Feitelijk begint het leven pas wanneer we sterven naar ons oude zelf, het onware ik. Dit is de Hemelvaart.