Als de mens nadenkt over de dood, vervormt hij het gevoel van Wie Hij Is omdat de dood als een einde klinkt, maar je Bewustzijn zal nooit eindigen. Je zult zo verrukt zijn als je doodgaat en ontdekt dat het Zelfbewustzijn niet eindigt en dat je niet ophoudt te bestaan, zelfs voor geen moment.
In de doodservaring ervaar je een onmiddellijke helderheid. Je laat onmiddellijk alle sluiers van verwarring los en er is een onmiddellijk weten over Wie Je Bent, een krachtig enthousiasme over Wie Je Bent en wat je ervaart in het krachtige Nu.
Jullie hebben wat je duidelijk als een begin en einde ziet: De baby wordt geboren en lijkt te beginnen en de oudere sterft en lijkt te eindigen. En, oh, dat is zo’n klein spatje in het continuüm.
De baby begon niet toen hij geboren werd en de oude man eindigde niet toen hij stierf. Er is geen begin en geen einde; er is alleen een voor altijd eeuwig oneindig NU.
En als je daar een idee van krijgt, dan ben je niet bang voor eindes en ben je niet bezorgd dat je ophoudt te bestaan. In plaats daarvan geniet je gewoon en beleef je met zoveel mogelijk plezier en gerichtheid het NU.
Abraham Hicks