Je bent meer dan dit lichaam: je innerlijk wezen focust zonder weerstand op je verlangens. De Wet van Aantrekking reageert niet op woorden maar op je vibratie. Laat weerstand los, vind vreugde onderweg, en stem je af op de Vortex waar alles wat je vroeg al voor je klaarligt.

Twee belangrijke elementen voor het geluksgevoel in een mens zijn de ervaring verbonden te zijn met anderen én de ervaring voldoende tijd en ruimte te hebben voor zichzelf. Verbinding en autonomie. Afstand en nabijheid. En beide in een prettige balans. Voor velen zijn liefdesrelaties echter op een bepaalde manier ingekleurd waarin deze balans naar de ene of de andere kant doorslaat.

Veel relaties bewegen nu door een tijd van breuk en bevrijding. Niet omdat de Liefde verdwijnt, maar omdat oude koorden losgemaakt willen worden. Vrije Liefde overstijgt angst en bezit. Waar de Bron in het midden staat, zal Liefde uiteindelijk zegevieren.

Heilig partnerschap is geen weg van comfort, maar van waarheid en Zelf-herinnering. Twee zielen spiegelen elkaar tot in de diepte, soms rauw en confronterend, maar altijd gedragen door Liefde. De relatie is geen doel, maar een heilig middel tot bevrijding en eenwording met de Ene.

We noemen het voor het gemak ascensieproces, maar we weten allemaal dat het niet alleen om ascensie gaat, maar ook om descensie, om indaling, gronding.

Waarom het van cruciaal belang is om de relatie met je moeder te helen. Wat veel (hooggevoelige) vrouwen niet beseffen is dat de innerlijk kracht van een vrouw staat of valt met de relatie met haar moeder. De manier waarop jij omgaat met de speciale relatie tussen jou en je moeder heeft grote invloed op je welbevinden en komt ook tot uitdrukking in de relatie die je hebt met jezelf en de mensen in je omgeving.

Een vrouw met een vaderwond normaliseert vaak emotioneel niet beschikbare mannen. Ze blijft steeds weer hetzelfde soort man aantrekken. Eerst gelooft ze dat het probleem bij mannen ligt... dat zij degenen zijn die haar pijn doen, haar achterlaten of niet genoeg om haar geven. Maar diep van binnen gaat het niet alleen om hen. Het gaat over de wond die ze uit haar kindertijd draagt... De wond die haar vader achterliet.

Als je van binnen weet, dat je niet doet wat je te doen hebt, ervaar je stagnatie. Terwijl intuïtie je haar touw toewerpt, laat jij de afslag liggen. Nog even niet.. Je kunt nog niet loskomen van het vertrouwde, durft niet los te laten, vrij te geven.

Voor mij is het belangrijk om écht contact te hebben met de mensen die belangrijk voor me zijn. Zonder écht contact (met mezelf en anderen) voelt het leven voor mij niets waard. Tóch zal ik ook om moeten kunnen gaan met het gebrek aan verbinding. Want het leven is nu eenmaal een golfbeweging waarin verbinding kan ontstaan, bestaan en weer kan verdwijnen.

Vind je dit lastig? Dat 'steeds maar weer niet worden gezien' en 'steeds weer worden weggeduwd'. En niet volledig kunnen worden ontvangen? Wanneer we hier moeite mee hebben, verdrietig van worden of teleurgesteld van raken, dan is dit natuurlijk iets in ons dat nog niet vrij is. Het is een ervaring die 'wij' hebben.