De mens is de drager, het anker die de matrix in stand houdt, middels onbewustzijn en oude wonden en door zich van daaruit te gedragen in het leven. Dus daar waar je je in je groei telkens verder losmaakt van de oude overleefmechanismes, angsten, gebrek aan werkelijke gronding en bewustzijn, maak je je langzaamaan steeds losser uit de greep van de matrix. Net zolang totdat je opmerkt volledig in je eigen bubbel van multidimensionaal/ Godsbewustzijn te staan, waarbij je vrij bent van de matrix.