Ik stem (weer) niet

 

Wat ooit een land was van vrijheid, van eerlijkheid en menselijke waarden, is veranderd in een plek waar waarheid niet meer welkom is.

 

Een land dat zijn ziel heeft verkocht aan macht, aan controle, aan Europa, dat niets meer is dan een schandvlek op het geweten van de mensheid.

 

Dus nee…

 

Niet mijn oorlog 

Niet mijn land 

Niet mijn stem 

Niet mijn vijand 

Niet mijn verhaal 

Niet mijn strijd 

Niet mijn normen en waarden

Niet van of voor mij 

De politiek is verworden tot een eindeloos bekvechten, een woordenstrijd tussen uitersten die elkaar nodig hebben om te blijven bestaan. Links, rechts, twee kanten van dezelfde medaille, twee stemmen in één toneelstuk, dat de illusie van keuze in stand houdt.

Wie de debatten volgt, ziet geen leiders.

Alleen kinderen die ruzie maken over regels, terwijl het huis in brand staat.

 

Een klas vol kleine ego’s, verkleed als volwassenen, die nooit hebben geleerd te luisteren, die stilte niet kennen, die nooit hebben gevoeld wat verantwoordelijkheid betekent.

Ze spelen macht, maar kennen geen kracht.

 

Ze praten over waarden, zonder ooit de waarheid te hebben aangeraakt.

 

Ze verdedigen hun gelijk, terwijl ze geen idee hebben wie ze zelf zijn.

 

En zo brandt het huis verder, terwijl zij blijven discussiëren over de kleur van het behang. Liegen is voor hen vaak de normaalste zaak van de wereld. Hun kun je anders daar gaan zitten en meewerken aan de leugen die politiek is? 

Wat er nu nodig zou zijn (voor mensen die een leider en een systeem willen tenminste) is één leider, een bewust, liefdevol en oprecht mens, die het vermogen heeft om orde te scheppen en te leiden vanuit wijsheid en hart. 

Maar dat is nog heel ver weg….

 

Wat we zien zijn mensen die volledig ongeschikt zijn om een land te leiden, die zelf zo laag gezonken zijn dat ze nauwelijks voelen wat waarheid is.

Sinds corona is de sluier gevallen

 

De duisternis die al sluimerde, kwam aan het licht in de manier waarop mensen elkaar begonnen te veroordelen, hoe angst de plaats van waarheid innam, en hoe gehoorzaamheid zwaarder woog dan geweten.

 

❥ Wie zag, werd buitengesloten.

 

❥ Wie zweeg, hield het systeem overeind.

❥ En dat is wat we vandaag nog steeds doen.

 

We houden het kwaad in stand, niet door openlijk geweld, maar door mee te blijven draaien in een wereld die gebouwd is op leugen. Door te stemmen, te betalen, te gehoorzamen, te zwijgen.

 

Door onze kinderen toe te vertrouwen aan systemen die hun vrije geest langzaam breken. Door te doen alsof we vrij zijn, terwijl we toestemming blijven geven aan wat onwaar is.

 

Iedere oorlog die we buiten ons zien, is een weerspiegeling van de oorlog in mensen zelf. Zolang we vijanden blijven creëren, oordelen, haten of uitsluiten, voeden we dezelfde cyclus van strijd en verdeeldheid.

 

Het systeem is er voor wie gelooft dat veiligheid en macht van buiten moeten komen.

 

Het is er voor wie niet zelfredzaam is, die alles buiten zichzelf plaatst, en vergeet dat echte kracht en vrijheid in het hart van het individu wonen.

 

De enige weg die rest, is losmaken.

Wees zelfredzaam. 

 

Leef vanuit je hart.

 

Eer de ouderen en kinderen.

Bescherm de vrouwen.

Creëer wijze, krachtige mannen die leven vanuit bewustzijn en compassie.

Tot die tijd, speel niet langer mee met deze gekkigheid.

Maak je los en vrij.

Ik stem niet

Ik gehoorzaam niet

Ik verkoop mijn ziel niet voor veiligheid of erkenning

Mijn niet-meedoen is mijn JA aan waarheid, aan het leven dat vrij is, zuiver en ongebonden.

 

Nederland leeft niet meer vanuit zijn hart.

 

Europa drijft steeds verder weg van wat menselijk is. Alles is al lang bepaald door NATO zoals Fleur Agema verklapte. 😁 

❥ Een ieder die werkelijk durft te zien, leeft nog de herinnering aan het ware, de kracht van het vrije wezen dat zich niets laat voorschrijven.

Zodra we ophouden het onzuivere te voeden, verliest het zijn macht.

Dan keert het licht terug.

 

Doe dus gewoon niet meer mee. 

Rani Savitri