Sinds een zeer lange tijd, honderden jaren eigenlijk, bestaat er een kenmerk van wat er gebeurt als jonge mensen opgroeien. Wanneer ze jongvolwassenen worden, hebben ze vaak andere manieren om dingen te doen. Ze willen anders zijn, ze willen iets te zeggen  hebben dat anders is, en ze willen heel duidelijk andere dingen doen, misschien op de universiteit. En ze zullen organisaties op de universiteit hebben, samen, die zeggen: 'Laten we de wereld veranderen. Dit is verkeerd,' of wat het ook is dat tegen het systeem van die tijd ingaat. Dit is niet nieuw. 

Als je zelfs teruggaat in Europa, in de jaren '20, in bepaalde steden daar in West-Europa, vooral, trokken politici zich terug uit de universiteiten omdat ze wisten dat daar problemen zouden ontstaan, omdat de jonge mensen het met zo ongeveer alles oneens waren. Ze wilden niet de regering die er was. Ze wilden niets van wat er was, en ze hadden hun eigen manieren om dingen te doen. Dit was in de jaren '20. 

 

Grote dingen komen vaak voort uit de gebieden waar hoger onderwijs is, over de hele wereld. Daar zijn de wetenschappers, daar zijn de musici. Zelfs sommige politici komen daarvandaan. Maar bijna uniform is er altijd een soort beweging onder de jonge mensen. 

 

Maar wat er normaal gesproken gebeurt, is niets. Ze groeien op, ze worden deel van een bestaand systeem in een samenleving die hetzelfde blijft. En uiteindelijk studeren ze af, stappen ze in gezinnen, krijgen ze kinderen, en dan worden ze opgenomen in het systeem waar ze het niet mee eens waren. 

 

Mijn partner, zoals hij hier zit, was deel van de jaren '60. En de revolutie daar was duidelijk. Er was zoveel protest over wat de regering deed en de oorlogen. Er waren festivals die anders waren dan elke andere tijd, een doorbraak, waar de jonge mensen zeiden: 'Het is tijd om uit de maatschappij te stappen. Om er niet eens deel van uit te maken.' En om te streven naar iets beters. Er is daar niet echt iets van terechtgekomen. Zelfs sommigen van de meest uitgesproken, de leiders van dat soort bewegingen toen, pasten zich aan. Sommigen werden zelfs effectenmakelaars, in de systemen waar ze het niet mee eens waren en waar ze niets aan konden doen. 

 

Dus wat je hebt gezien is een patroon van zeer oude energie die tot op zekere hoogte terugduwt. Dat ongeacht wat de jonge mensen van die tijd doen, of wat ze zien, of wat er gebeurt, het nooit het bewustzijn doet kantelen of zelfs maar de systemen veel verandert. De systemen die echt aangepakt moeten worden.

 

Je bent misschien verrast. Een ervan is het bankwezen. De manier waarop banken hun geld verdienen. De manier waarop ze met het publiek werken. Het onderwijs. De overheid zelf. Het verandert simpelweg niet. Je zou kunnen zeggen dat het systeem en de stammen van het systeem, hetzelfde blijven.. 

 

Nu heb ik het niet over de revoluties die in landen plaatsvinden waar het merendeel van het publiek iets ziet en er bezwaar tegen maakt en het dan verandert. Ik heb het over de invloed van de allerjongsten, degenen die net volwassen zijn, in die eerste jaren op de universiteit, wanneer ze samenkomen en besluiten dat dingen disfunctioneel zijn. 

Waar zou het kantelpunt zijn, zou je kunnen zeggen, waar iets zou gebeuren en het resultaat zou zijn dat de ideeën van miljoenen jonge mensen dan het systeem zouden gaan veranderen? Dat zou het kantelpunt zijn. Waar er zoveel energie zou zijn, zou je kunnen zeggen, in nieuwe denkwijzen, dat het één ding wordt dat nieuwe systemen begint te creëren rond de oude. Om te infiltreren met nieuwe ideeën, zodat de oude ideeën achterhaald zijn en als achterhaald worden gezien. 

 

Dat is, geliefden, wat er gaat gebeuren en wat er nu gebeurt. 

 

Deze planeet, zoals we keer op keer hebben gezegd, gaat door een grote verschuiving, en de verschuiving is in bewustzijn. En voor degenen die mij deze dingen nog nooit hebben horen zeggen, rol je misschien met je ogen en zeg je: 'Ja, natuurlijk,' als ik je vertel dat het licht daadwerkelijk aan het winnen is. En alles wat je op je nieuws ziet, is de oude energie, in zijn ergste scenario's, die dezelfde dingen doet die het altijd deed. En dus zie je niet echt wat er onder de motorkap gebeurt, of in sommige landen onder de 'bonnet', zoals ze zeggen. Want er gebeurt zoveel waarover je niet wordt geïnformeerd. 

We spreken en hebben gesproken over de indigo's. Dit is gewoon een uitdrukking die zegt dat er een nieuw bewustzijn van de mens is dat enige tijd geleden begon. Meer dan een generatie, maar de meerderheid van degenen die op deze planeet werden geboren, gebeurde ongeveer een generatie geleden, en ze kwamen met grote regelmaat binnen en er waren er veel. En je kreeg te zien hoe ze de gezinnen veranderden waarin ze waren, of waarmee ze geconfronteerd werden toen ze in aanraking kwamen met disfunctie. En je kreeg de reactie te zien. 

 

En dat zijn degenen die nu zijn opgegroeid – en het is meer dan 25 jaar later – die het verschil beginnen te maken met instrumenten die er voorheen nooit waren. De instrumenten die er voorheen nooit waren, is massamedia. Sociale massamedia waar één jongere met miljoenen kan praten. Als een jongere geïnteresseerd is in iets horen, kunnen ze het krijgen. En ze kunnen het krijgen precies waar ze zijn, waar ze ook zijn. En ze kunnen het op hun smartphones krijgen. Sommigen kunnen het zelfs op hun horloges krijgen. Dit is een nieuw soort communicatie. En het is het soort communicatie dat zeer aantrekkelijk is en begrepen wordt door de jeugd. 

En het resultaat daarvan, geliefden, zal het kantelpunt zijn. Voor het eerst in de menselijke geschiedenis, zou je kunnen zeggen, waar de jongeren het verschil gaan maken en de daadwerkelijke systemen gaan veranderen.

Ik wil dat je je even voorstelt dat sommigen van deze jonge mensen die nu zijn opgegroeid, niet alleen anderen geïnteresseerd krijgen in iets nieuws, genaamd integriteit, eerlijkheid, vriendelijkheid en compassie, en misschien zelfs wat spirituele informatie, maar de meesten van hen praten over waarvoor ze hier zijn. Dat is een ongebruikelijk onderwerp voor een jongere. Meestal is het een opstand tegen iets wat er is, en in plaats daarvan stellen ze de belangrijkste vragen: 'Waarom zijn we hier? Waarom behandelen we elkaar zoals we doen? Wat is het volgende? Wat kunnen we doen?' 

Kun je je voorstellen dat je een ander soort banksysteem start dat compassie heeft? En wat er dan zou gebeuren met degene die dat niet had? Je zou zeggen: 'Nou, ze zijn te groot om uit te dagen.' Nee, dat zijn ze niet. Je zou zeggen: 'Nou, de manier waarop we de overheid regelen op dit moment, het bestaat al te lang. Je kunt het niet veranderen.' Ja, dat kun je wel. Je hoeft het niet af te breken, geliefden. Je brengt er simpelweg compassie in, en degenen die de leiders kiezen, doen de rest. 

Dit is waar we het over hebben. Je ziet het begin van een kantelpunt. En ik wil dat je hierop let: nieuwe manieren om dingen te doen die nooit eerder veranderden. Dan zul je weten dat deze channeling betekenis heeft. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het profetisch is, maar dat is het niet. De sneeuwbal rolt de heuvel af, omdat het al begint zichzelf bekend te maken en gezien te worden op deze planeet. De indigo's zijn hier. Ze gaan een verschil maken. En ze 

gaan een verschil maken door de systemen te veranderen die je altijd dacht dat nooit zouden kunnen veranderen. 

Een generatie vanaf nu, misschien te lang voor de meesten van jullie om te wachten, zou ik je graag enkele van de dingen laten zien die ze hebben gedaan. Een meer compassievol systeem binnen alle dingen waar je deel van uitmaakt. 

Het komt, dierbaren. Verwacht het. Dit is het kantelpunt. 

En zo is het. 

 

Kryon