De stralende kleuren van alle lentebloemen, het blinkende nieuwe gras, opnieuw dagen met Zon, na alle maanden met regen en grauwe luchten: het brengt altijd opnieuw hoop, verfrissing en een nieuw
begin. Toch kan je je ergens wat ongemakkelijk en gestretcht voelen. Het nieuwe Licht stroomt in alle mensen op de wereld (om bewustzijn te verhogen...), en dat brengt wat te weeg, zoals je
overal om je heen merkt, maar ook in jezelf.
Je emoties kunnen vaak helemaal overhoop worden gehaald (zodat je je bewuster wordt van welke emotie je dringend dient los te laten - om je welzijn te verhogen en je lichter te voelen), fysiek
kan je last hebben van vermoeidheid of kwaaltjes (die je bewust maken van wat je in je lichaam dient aan te pakken om je gezonder te maken), mentaal kan je je bewuster worden van een manier van
naar jezelf, naar anderen of naar de wereld te kijken, een manier die je verkrampt, die je tegenhoudt van al wat goed en licht en mooi is.
En misschien begin je je ook bewust te worden van de enorme golf waarop jij en wij hebben gesurft (bewustzijnsverhoging, trillingsverhoging,...) waardoor je steeds meer ziet hoe je zelf veranderd
bent en nog steeds verandert, hoe je je leven, werken, en in relatie staan op een hoger niveau hebt gebracht, en hoe dat een kloof heeft gecreëerd met zoveel mensen, plekken, situaties en groepen
uit je verleden.
Je keert je steeds bewuster af van het lage, het ego-gebaseerde functioneren, van glamour en klatergoud, van het oppervlakkige, en je richt je als een bloem naar de zon - naar dat wat waarlijk
Goed is, wat eerlijk en rechtvaardig is, wat zuiver en helder is, niet bedekt door allerlei schreeuwerigheid, maar rustend in eenvoud. En dit kan angst veroorzaken: het gevoel en besef dat zoveel
lijkt weggedreven te zijn van je. Het kan je verdrietig maken, en de neiging doen opwellen om toch maar kost wat kost opnieuw aansluiting te zoeken (bij dat wat niet meer past voor je).
Maar kijk je met de ogen van hart en ziel, dan voel je steeds meer vrede, en vreugde, omdat je steeds meer écht bij je Zélf komt, en van daaruit ook steeds meer die mensen, situaties, plekken en
groepen aantrekt die ook steeds meer zich Zélf aan het terugvinden zijn. Plekken, relaties, groepen, situaties, waar/waarin/bij wie je helemaal je Zelf mag zijn, bij wie je geen rol hoeft te
spelen, bij wie je niet 'cool' of 'gevorderd' hoeft te zijn om 'erbij te horen'. Waar je steeds meer ware Eenheid voelt - ook met de zovelen die niet (meer) in je directe energieveld aanwezig
zijn.
Eenheid, ze is er, ze is er altijd geweest, en het is nu aan ons om ze opnieuw concreet te maken.
Fran Tielemans
www.maitreya.be