Alles in de natuur is onderworpen aan een ritme. Denk bijvoorbeeld aan de seizoenen, maar ook de opeenvolging van dag en nacht. Dit hoort bij de natuur en we ervaren het als vanzelfsprekend. De natuurlijke ontplooiing van het leven is alleen mogelijk dankzij ritmes. Zonder nacht zou onze Aarde verhitten tot een kokende levenloze woestijn, en zonder dag zou ze bevriezen. Beide zijn nodig voor de evolutie en groei van het leven. Minder vanzelfsprekend vinden we het dat ook ons innerlijk leven...

Het gesprek met de tijdreiziger vond plaats via mijn paranormaal begaafde vrouw. De gesprekspartner is een niet-fysieke intelligentie – Jeshua – die eeuwen geleden op aarde leefde. Vanuit de toekomst maakte hij een tijdreis naar zijn fysieke ik in het verleden. Daar kwam hij in contact met zichzelf en veranderde de geschiedenis. Meer informatie en teksten van Jeshua kun je vinden op de website van mijn vrouw: www.pamela-kribbe.nl) Vraag ❥ Als de toekomst niet vast ligt, hoe is het dan...

Vanuit het perspectief van de ziel is de aarde is geen ‘ding’, geen klomp materie, maar een ervaringssfeer, een veld van oneindig veel mogelijkheden waarin de menselijke geest zichzelf kan ontdekken. De ziel is nieuwsgierig en wil zich met de ervaring van meerdere tijdslijnen verrijken. Het zou zonde zijn om de schitterende aardse persoonlijkheid, met al zijn potentieel – jij dus – maar te gebruiken voor één mogelijkheid.

De begrippen karma en reïncarnatie zoals die gewoonlijk gebruikt worden, hangen nauw samen met ons tijds- en causaliteitsbegrip. Reïncarnatie of wedergeboorte betekent dat we meerdere levens hebben. Dingen die we in onze vorige levens gedaan hebben liggen vast en bepalen het heden; dit is ons Karma.

Blijf op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen ❥ Schrijf je in voor de nieuwsbrief

In de loop der jaren heb ik bepaalde ideeën ontwikkeld over wat er gebeurt tijdens reïncarnatie- of regressietherapie. Deze ideeën wijken in bepaalde opzichten af van wat gebruikelijk is binnen de psychologie en hypnotherapie. Hier een korte samenvatting.

Stel je eens een moment voor waarop je niets ervaart; geen kleuren, geluiden, geen gedachtes en gevoelens. Wat is er dan nog, als er geen ervaringen, geen gewaarwordingen meer zijn? Wat er dan nog over is, is niets iets dat je ervaart – het is iets dat je bent. Dit is bewustzijn, jouw bewustzijn – de kern van je wezen. Het is een ruimte waarin van alles kan gebeuren.Deze levende ruimte is zo vertrouwd, zo alledaags; hij is er op ieder moment. En toch hebben we er geen woorden voor, het is anders

Wat dus in de oorspronkelijke christelijke spiritualiteit werd gezien als het mooiste en zuiverste deel van de mens, werd onder invloed van de kerk beschouwd als het verdorven deel van de mens. Het spontane en kinderlijke was een onaangepast, zondig deel dat onderdrukt, gedisciplineerd en het liefst vernietigd moest worden. De aangepaste, hardwerkende en onderdanige volwassene die al zijn natuurlijk impulsen onderdrukt had was goed, het kind slecht.

Wat er ook speelt, op zo’n kruispunt in ons leven wil er iets nieuws geboren worden. De kracht van het kruispunt is de kracht van het nieuwe, de kracht van de toekomst. Synchroon met de soms heftige uiterlijke gebeurtenissen staan we ook innerlijk op een kruispunt in ons leven: blijven we onszelf zien als slachtoffer en houden we vast aan het oude, of zien we deze gebeurtenis als een kans tot groei en accepteren we dat er iets nieuws geboren wil worden in ons.

Om te beginnen bedoel ik met gelijkheid natuurlijk geen letterlijke gelijkheid, maar gelijkwaardigheid, en wel gelijkwaardigheid op het niveau van de ziel. Sommige mensen staan meer in contact met hun ziel dan anderen, hebben meer hun aardse persoonlijkheid losgelaten. Omdat ze zich meer bewust zijn van hun ziel, zijn ze meer zichzelf. In die zin zijn sommige mensen verder dan anderen – namelijk in het meer zijn van zichzelf, in het meer menselijk zijn.