Een mooie beschrijving van Pamela Kribbe

(voor meer info over Jeshua zie Inleiding en Wie is Jeshua)

Pamela channelt Jeshua

De planetaire cyclus

Alles ontwikkelt zich in cycli, zowel planeten als mensen. Het is niet uitzonderlijk dat een golf van individuele zielen op een bepaald moment haar karmische cyclus voltooit. Wat deze tijd speciaal maakt is dat de aarde zélf ook bezig is een karmische cyclus af te ronden. De aarde is bezig met een innerlijke transformatie die zal resulteren in een nieuw bewustzijn in haar wezen als planeet. Op welk punt individuele zielen in hun eigen cyclus ook staan, zij zullen met dit transformatieproces van de aarde te maken krijgen.

De aarde is jullie huis. Vergelijk het maar met je eigen huis. Stel je voor dat het verbouwd gaat worden. Dat zal je dagelijkse leven sterk beïnvloeden. Als je zelf ook net aan verbouwen toe bent, verheug je je over de veranderingen en werk je eraan mee. Dan komt het transformatieproces van de aarde jou gelegen en geeft het jóuw innerlijke transformatieproces een ondersteuning en stroomversnelling. Als je helemaal niet van plan was je huis te laten verbouwen, zie je alleen maar chaos en rommel om je heen, en brengt het je uit je evenwicht. Voor diegenen die het transformatieproces van de aarde verwelkomen, is dit een buitengewoon vruchtbare tijd. Zij zullen zich mee laten voeren op de golf van licht die de aarde momenteel overspoelt.

De aarde bezwijkt momenteel bijna onder de karmische verwikkelingen van de mens. Alle negativiteit en geweld die hierbij loskomen, produceren een vorm van energetisch afval dat de aarde bijna niet meer kan verwerken. Verplaats je maar naar het hart van de aarde. Adem eens diep in…….. ga naar het hart van de aarde. Voel je iets daar? Kun je voelen hoe de aarde uiteengetrokken wordt? Er is zoveel gewelddadigheid op en in haar. De aarde voelt tegelijk onmacht en verzet. Zij is toe aan een nieuw ankerpunt voor haar wezen. De aarde gaat de energieën van strijd, competitie en drama loslaten: innerlijk en uiterlijk. Het nieuwe ankerpunt waar zij naar toereikt is de energie van het hart, de energie van harmonie en verbondenheid, de levende christusenergie.

De aarde bevindt zich – net als de mensheid – in een leerproces. Net als de mens is zij bezig haar bewustzijn te vergroten en te verrijken. Net als de mens begon zij haar evolutieproces vanuit een bepaalde onwetendheid omtrent zichzelf.

De aarde was aanvankelijk een ‘donkere planeet’, die energieën uit haar omgeving absorbeerde. Zij slokte energieën op en assimileerde die volledig: ze ontnam die energieën hun unieke karakter en ze nam ze volledig in zich op. Dit gebeurde vanuit een drang naar expansie. Er was een gevoel van tekort, dat vanuit dit nog onontwikkelde bewustzijn werd geïnterpreteerd als de noodzaak om andere energieën te veroveren en zich eigen te maken. Omdat de aarde die energieën niets teruggaf, was er eigenlijk geen sprake van interactie tussen de aarde en die energieën. Het was een dodelijk en doods proces.

Op een gegeven moment begon de aarde te voelen dat dit proces haar niet bevredigde. Ze voelde dat er in deze manier van zich voeden iets ontbrak, dat haar gevoel van tekort er niet door werd weggenomen en dat haar drang tot expansie niet (meer) werd bevredigd door dit doodse procédé. Op dat moment ontstond in het bewustzijn van de aarde het verlangen naar levendigheid, naar leven. Maar de aarde was zich daar nog niet echt bewust van. Ze wist alleen dat ze iets anders wilde, iets nieuws, een interactie met energieën die niet zou leiden tot de restloze reductie van die energieën tot aarde-energie. Er kwam in het bewustzijn van de aarde ruimte voor de ervaring van iets anders dan zijzelf.Energetisch gezien was dit het begin van het ontstaan van leven op aarde.

Het is een kosmische wet dat alle diepgevoelde innerlijke verlangens uiteindelijk de middelen creëren om die verlangens in vervulling te doen gaan. Verlangens, die naar hun aard een samenspel zijn van gedachten en gevoelens, zijn scheppende energieën. Dit geldt voor mensen net zo goed als voor planeten. In de aarde was het verlangen ontstaan om leven te ervaren: om het in stand te houden en het te koesteren, in plaats van het te vernietigen. En zo geschiedde.

Toen er leven kwam op aarde, kwam de aarde zélf tot leven. Ze maakte een stap in haar bewustzijn, en trad een nieuw domein van ervaringen binnen, dat haar vervulde met een gevoel van verrassing en voldoening. Het verraste haar dat zo’n simpel verlangen, zo’n vaag gevoelde behoefte, zo’n nieuwe en grootse ontwikkeling had geactiveerd.

Op de aarde ontstond een heel groot experiment in leven. Vele levensvormen voelden zich uitgenodigd om zich op de aarde te vestigen en te experimenteren met de energieën daar. De aarde was een broedplaats van nieuwigheid: andere wegen, nieuwe mogelijkheden. Er heerste vrijheid, er was en is vrije wil voor alle creaturen.

Met het ontstaan van leven begon er voor de aarde en alle erop levende wezens een ontwikkelingsweg, die in het teken staat van de balans tussen geven en nemen. Dat is in bewustzijnstermen de ontwikkelingsweg waar de planeet aarde al lange tijd mee bezig is: het vinden van evenwicht tussen geven en nemen.

Als planeet geeft en neemt de aarde leven. Zij onderhoudt complexe ecosystemen van onderling samenhangende levenselementen. De harmonie tussen de levende wezens en de aarde en tussen de levende wezens onderling is een thema dat voor de aarde én voor haar bewoners al heel lang centraal staat.

Als wij nu met zevenmijlslaarzen door de planetaire geschiedenis wandelen, dan kunnen we zien dat de aarde in haar absorberende, doodse fase sterk het accent had liggen op ‘nemen’. Tegenwoordig is zij energetisch in het andere uiterste terechtgekomen, dat van ‘geven’.

De aarde is nu bijna aan de grens van wat zij kan geven. De aarde heeft heel lang geweld en uitbuiting door de mens gedoogd, omdat dit karmisch gezien gepast was. De aarde wilde tot op zekere hoogte de keerzijde van macht en onderdrukking ervaren. Haar geschiedenis als dader riep de tegenovergestelde ervaring van slachtofferschap op. Niet bij wijze van straf, maar als een manier om werkelijk te begrijpen en doorvoelen wat macht is. Datgene waarmee je strijdt en wat je schade toebrengt, daarmee raakt je karma, je ‘lotsbestemming’, verwikkeld. De betreffende energieën zul je nog eens tegenkomen, en nog eens, net zo lang totdat alle partijen elkaar in liefde zullen herkennen als deel van de ene goddelijke energie.

Het respectloze uitbuiten van de aarde dat nu plaatsvindt, is een natuurlijke keerzijde van de gebeurtenissen die in haar beginfase plaats hadden. Tot op zekere hoogte maakt deze uitbuiting deel van het leerproces waar ze in zit. Dit zoals gezegd niet als een vorm van straf maar om de dynamiek van geven en nemen ten volle te gaan doorgronden op ervaringsniveau. De grens tot waar de uitbuiting van de aarde karmisch passend is nu echter bereikt. De aarde heeft haar eigen karmische cyclus voltooid. Zij heeft een innerlijk bewustzijnsniveau ontwikkeld, dat het misbruik door de mensheid niet veel langer meer zal tolereren. Dit bewustzijnsniveau zal haar weerslag krijgen in het aantrekken van meer harmonieuze energieën en het afstoten van louter destructieve machten.

De aarde heeft deze lang gedoogd, om het leven te leren begrijpen. Daardoor is er in haar een verinnerlijking, een bewustzijnsgroei opgetreden. Het is nu tijd voor een nieuwe balans tussen geven en nemen, waarin er vrede en harmonie is tussen de aarde en alles wat op haar leeft. Deze harmonie zal een bron zijn van vreugde en vernieuwing.

De overgang naar de Nieuwe Aarde is een proces dat qua aard en duur niet vastligt. Dát deze overgang zich zal gaan voltrekken, is zeker. Er worden veel voorspellingen gedaan over de gebeurtenissen die met deze overgang gepaard zouden gaan. Het doen van dergelijke voorspellingen is eigenlijk altijd dubieus. Waarom? Gebeurtenissen in de materiële, zichtbare werkelijkheid zijn altijd een afspiegeling van innerlijke, in dit geval collectieve bewustzijnsprocessen. Bewustzijn, zo zeiden we helemaal aan het begin van dit verhaal, is vrij en scheppend. Je kunt op elk moment beslissen je toekomst te veranderen door anders te gaan denken en voelen. Je kunt op elk moment kiezen voor vrijheid en autonomie. Je kunt op elk moment ‘nee’ zeggen tegen beperkende, vernietigende gedachten of gevoelens. Dit geldt voor jou als individu. Maar het geldt ook op grotere schaal. Dus als een substantiële hoeveelheid individuele zielen op aarde kiest voor vrijheid en liefde, in plaats van zelfhaat en destructie, dan zal dit op materieel niveau zijn afspiegeling krijgen. De aarde zal hierop reageren. Zij is gevoelig voor wat er zich in het innerlijk van mensen afspeelt. Haar innerlijk reageert hierop. Hiermee willen we aangeven dat door niemand, ook niet van ‘onze kant’, precieze voorspellingen gedaan kunnen worden over de wijze waarop de Nieuwe Aarde geboren zal gaan worden.

Wel is er sprake van een duidelijke affiniteit tussen de energie van de golf mensen die hun karmische cyclus nu aan het afronden zijn en de energie van de Nieuwe Aarde. Deze mensen, waarvan velen zich verbonden voelen met het idee van de Nieuwe Aarde, zullen door het samenvallen van hun persoonlijke cyclus met de planetaire cyclus een prachtige gelegenheid krijgen tot innerlijke groei en vrijwording van oude, beperkende energieën.

In het volgende deel van dit boek, zullen we in het bijzonder over deze zielegroep spreken. Zij worden vaak lichtwerkers genoemd, en wij zullen deze term ook gebruiken. Het is niet toevallig dat zij juist in deze tijd van overgang incarneren. Ze zijn diep verbonden met de geschiedenis van de aarde. We zullen ingaan op hun geschiedenis, hun ‘galactische wortels’ en hun bestemming op aarde. We zullen de psychologische karakteristieken van lichtwerkers aanduiden en uitgebreid ingaan op de stadia van innerlijke groei die zij doormaken.

© Pamela Kribbe

❤ www.pamela-kribbe.nl