Astrid Klompstra

We hebben twee stoelen in ons systeem, waarop we kunnen plaatsnemen. De ene stoel is van het zelf. Er wordt al jaren op gezeten en alles in je interieur is hierbij aangepast. Als je in deze stoel zit, zit ie niet helemaal lekker, niet per se comfortabel maar je bent er zo aan gehecht. Je zou 'm nog voor geen miljoen verkopen op marktplaats. En er is een stoel, ik noem het graag de stoel van het Zelf verbonden met de bron, de stoel van God. Een zachte stoel die om je heen sluit als een...

Het dubbele van deze tijd is dat het steeds verder uitrekken van ons elastiek niet alleen pijnlijk en ongewenst is, maar dat het op een ander niveau eraan bijdraagt om verder te ontwaken. Steeds meer zullen we gaan zien en voelen dat we in onze wereld als hamsters in een rad ronddraaien. Steeds dezelfde thema's tegenkomend. Een oneindige herhaling op deze tijdlijn die niet de zuivere liefdesfrequentie draagt...

Om te weten wie je bent, is het niet nodig te weten wie je in andere levens was. Ook niet om bepaalde gaven die je in een andere incarnatie tot je beschikking zou hebben, in het nu weer te activeren. De Bron van alle gaven en giften waar je ‘toen’ mee verbonden was, is op dit moment nog steeds dezelfde en vibrerend aanwezig om uit te putten. Het is niet nodig je in tussenstations te verliezen...

Als (angst voor) tekort ons brengt naar het meer van wanhoop, we spartelen en watertrappelen om ons hoofd boven water te houden.. Als we vrezen kopje onder te gaan of hierin zelfs te verdrinken, dan rest maar één ding..

Soms zijn er momenten dat je verstrikt raakt in een kluwen van draden die tussen jou en andere mensen lopen. Draden die de onzuiverheden vasthouden van jouw persoonlijke pijnpunten en die van de ander. Als het jou raakt, dat pijnpunten en bijbehorende overlevingsmechanismen een authentieke, open verbinding in de weg staan, ben je vast al vaker bezig geweest kluwens te ontrafelen tussen jou en anderen. Maar zoals dat gaat met horizontale verbindingsdraden, die altijd voor beide personen...

Oud laat los, bladeren vallen. Niet omdat je dit wil, maar gewoon omdat het gebeurt. Misschien wil je het wel helemaal niet. Voel je angst bij de onderstroom die aan je trekt. De stroom die je zacht influistert dat iets zijn tijd heeft gehad. Een thuis, vriendschap, partnerrelatie, werk of een diepe overtuiging. ❥ Het Licht wat toeneemt op aarde en dus ook in jou, maakt zichtbaar en voelbaar welke aspecten of manieren van doen nog op oude gronden berusten. En vervangen willen worden door...

Een afwijking is geen probleem dat moet worden opgelost. Geconditioneerd als mens met een beperkt zicht, zijn we allemaal ooit afgeweken van de oorspronkelijke snelweg. ❥ Het enige wat nodig is, is doorzien dat dit zo is. Het zijpad of de parallelweg die we lopen, herkennen als zodanig en terugkeren naar het loodrechte spoor, waarvan de herinnering diep van binnen altijd nog leeft.. Jij hoeft dit niet te 'doen'. Bewustzijn en oprechte intentie vanuit je wezen zijn hierbij voldoende. Energie...

Als je kunt horen wat de intentie achter een boodschap is, achter woorden is, kan dat heel behulpzaam zijn...

Voorafgaand aan ons fysieke overgaan, krijgen we mogelijkheden om al tijdens ons leven de kunst van het sterven, van overgave, onder de knie te krijgen. Het kleine sterven komt op vele unieke manieren op ons pad omdat vormen vergankelijk zijn. Het leven ten volle leven, is sterven erbij nemen...

Spreek vandaag in alle rust jouw waarheid. En is jouw waarheid morgen anders, omdat jij een inzicht hebt gekregen of nieuwe gevoelscontacten met jezelf hebt gemaakt, spreek dan gewoon opnieuw. Waarheid is als een stuwende kracht die, in lagen, zichzelf steeds meer in essentie openbaart. Beweeg met haar mee, spreek steeds congruent met jouw waarheid van dit moment. Handel ernaar vanuit jouw hoogst mogelijke integriteit.