
Ik ben Frans aan het leren voor de online les van morgen. Het gaat over geluk. Net realiseerde ik mij dat geluk in het Nederlands meerdere betekenissen heeft.
Geluk HEBBEN is hetzelfde als een mazzeltje hebben. In het casino bijvoorbeeld. Of een erfenis die je niet verwachtte.
Gelukkig ZIJN is het doel van het leven. Welk mens wil er nou niet gelukkig zijn?
Dit gaat vele malen dieper dan het geluk dat je hebt. Je kunt ook nog iemand geluk toewensen. Dat is zoveel als iemand het beste toewensen. En gelukkig maar, betekent dat er iets meevalt
In het Frans is dat anders. Bijvoorbeeld:
❤ Geluk hebben is avoir de chance.
❤ Gelukkig zijn is être heureux.
In het Engels is dat ook zo realiseer ik me:
❤ Geluk hebben is To be lucky.
❤ Gelukkig zijn is To be happy.
Luck en happiness zijn twee verschillende dingen.
Bij ons niet… geluk en geluk, zo noemen wij ze. Wij als Nederlanders hebben het belangrijkste begrip van het leven, ‘geluk’, meerdere interpretaties gegeven. Gelukkig zijn het er niet meer dan
twee, max vier ;-).
In het oude Gaelic, het Keltisch dat in Ierland nog gesproken wordt, gaan ze anders met geluk om. Vrij vertaald zeggen ze als iemand gelukkig is: “There
is happiness upon him”. Als iemand ongelukkig is, gebruikt het Gaelic hetzelfde principe: “There is sadness upon
him”.
Hij IS niet gelukkig of ongelukkig, er ligt als het ware geluk of ongeluk op hem. Dat is wijsheid. Je bent tenslotte niet je emoties, of gevoelens, of zelfs maar je staten van zijn…
Ik voeg bij deze nog een toepassing van geluk toe aan de Nederlandse taal:
❤ “Geluk op je hebben.” In plaats van gelukkig zijn. Dat redeneert de andere kant dan ook op:
❤ “Verdriet op je hebben.” (In plaats van verdrietig ZIJN).
❤ “Boosheid op je hebben.” (In plaats van boos ZIJN).
❤ “Angst op je hebben.” (In plaats van bang ZIJN).
❤ “Depressie op je hebben.” (In plaats van depressief ZIJN).
Hoppa! Is het ineens een stuk makkelijker om met negatieve emoties en negatieve staten om te gaan (én een tool om je niet zo te hechten aan positieve emoties en staten).
Niks nieuws aan, overigens. In Boeddhistische Vipassanameditatie bijvoorbeeld, doe je niet anders dan naar gedachten, emoties en staten ‘kijken’ om ze vervolgens los te laten. Tibetaans
Boeddhistische monniken vermijden mensen die boos zijn. Net als ze mensen met de griep even met rust laten. Om dezelfde reden: ze beschouwen de boosheid als besmettelijk, net als een ziekte. De
Kelten en de Tibetanen kijken er hetzelfde naar zo lijkt het.
Filosoferen over geluk ….
Mooi hè. 🙂
Dus als je de volgende keer weer boosheid op je hebt, besef dat je tijdelijk besmettelijk bent en accepteer de boosheid als tijdelijk verschijnsel dat je los kunt laten. Het mag er zijn. Het is
niet wie je bent…
Niks mis met boosheid.
Ook niet met geluk trouwens.
Ik wens je alle geluk van de wereld toe! 😁
Robert Bruggeman
bridgeman.nl
Blijf op de hoogte van nieuwe
ontwikkelingen
❥ Schrijf je in voor de nieuwsbrief