Ik wil mijn aandacht eens richten op het thema: Vreemdgaan.

Je weet wel, dat iemand in de relatie besluit om seks buiten de deur te hebben of dat er een man/vrouw in het leven is wat als geheim in de relatie wordt meegedragen.

Dat geheim is voelbaar of je dat nu leuk vindt of niet.

Ik spreek veel mensen die spijt hebben van deze acties en ik weet ook dat er nog veel niet over wordt gesproken, want de gevolgen willen we niet onder ogen komen.

Het is en blijft daardoor een geheim terwijl er wel lading aanwezig is, of je dat nou voelt of niet, dit draag je bij je.

Vaak worden de uitwegen gezocht buiten de deur omdat het binnen de deur voor geen meter meer stroomt, en dan worden de behoeften op een andere manier vervuld, met iemand anders.

Maar welke behoefte ben je dan eigenlijk aan het vervullen?

Wat maakt dat je daar buiten wat gaat halen en waarom moet dat geheim blijven?

Dat zijn toch boeiende vragen, daar kan je heel veel van leren over jezelf.

Ik geloof heel sterk dat er veel van onze innerlijke kinderen aan het vreemdgaan zijn, en deze niet wetende kinderen huizen in volwassen lijven. Deze kinderen hebben niet geleerd hoe je je dieperliggende behoefte uit kan drukken in relaties dus wordt er naar buiten gegaan.

Dat voelt veel veiliger (schijnheiligheid).

Die kinderen gaan op pad omdat ze binnen de relatie niet tot uiting kunnen komen (daar is het blijkbaar te onveilig). Dit zijn de dieperliggende vader en moeder wonden die alleen maar gevoeld kunnen worden als het echt veilig is.

Veel mannen zoeken hun moeder en vrouwen hun vader.

Maar daarbuiten ga je deze niet ontmoeten, hoe lang je ook blijft zoeken naar de perfecte partner.

It is all inside of you.

Er zijn ook mannen die lang in een relatie blijven zitten en al weten dat het niet meer gaat werken. Als ze dan bang zijn om de relatie te verbreken (en het daarom dus ook niet doen) wordt er buiten de deur van alles gehaald.

Dat geldt voor vrouwen ook zo.

Pijnlijk allemaal.

En logisch dat dit pijn doet gezien de wonden waar ik eerder al naar verwees. De vraag is of je deze wonden aan wil kijken of dat je jezelf leeg laat lopen op het zoeken bij de ander.

Die innerlijke kinderen die buiten gaan zoeken willen juist verbinden want ze houden helemaal niet van geheimpjes. Wel van cadeautjes en die willen ze graag uitpakken.

Het mag juist allemaal open want dat verdiept de veiligheid in de relatie, en daarmee ook de intimiteit.

Als je energie weglekt bij iemand anders verlies je ook een bepaalde waardigheid met en naar jezelf, want waarom zou je het niet opengooien?

I fucked up en ik ga het ownen.

Zo wil ik niet verder, er moet iets gebeuren tussen ons en ik ben bereid om mijn stuk aan te kijken.

Of hou de ander en jezelf niet langer voor de gek en stop de relatie, dan heb je ook ballen (ook voor vrouwen).

Ik vraag me ook af waarom een man met een vrouw zou vreemdgaan die nog een relatie heeft. Dan zeg je toch eerst dat je contact wil maken met die man om te checken of het open is.

Anders ben je haar patroon aan het voeden en daar heeft niemand wat aan. Je kan haar dat beter duidelijk maken dat je dat niet wil.

En andersom ook voor vrouwen. Waarom zou je met een man willen vrijen (of hem willen verleiden) die niet open is over zijn relatie.

Als je mee gaat in de verleiding dan is het haakje gepland en ben je zijn patroon aan het voeden.

De onbeschikbare man/vrouw is dan ook meteen geboren, want hij/zij heeft nog een relatie en dat biedt een bepaalde mate van veilige afstand om maar niet echt te hoeven verbinden.

Waarom trek je onbeschikbare mannen/vrouwen aan?

Dat is ook een mooie vraag.

Er zitten vaak pijnlijke gevoelens onder de actie 'Vreemdgaan' en hoe dan ook kan het diepe wonden open trekken als het kenbaar wordt gemaakt.

Als het de ruimte kan en mag krijgen van jezelf.

Of wil je zo doorgaan?

Vreemdgaan, seks, seksuele verbinding opzoeken met andere mannen/vrouwen, haakjes uitwerpen, telefoon berichten verwijderen. Het is allemaal een teken dat het niet open is in de relatie en daarmee is er dus onveiligheid in de relatiedynamiek.

Bange kinderen. Kwetsbaar ook.

Wat zoek je buiten de de deur wat je in je huidige relatie niet 'krijg' en wat zoek je buiten de deur wat jij jezelf niet kan geven?

Deze spanning is voelbaar, ook voor mogelijke kinderen in het gezin. De kinderen willen juist dat de liefde stroomt tussen de ouders, want dan hoeven zich daar niet druk over te maken.

Dat is niet hun verantwoordelijkheid en dat scheelt ze later een hoop gedoe, als je als ouder verantwoordelijkheid neemt.

Het zijn juist de innerlijke kinderen die met elkaar weer willen verbinden waardoor de ware pijn van het vreemdgaan doorvoeld kan worden.

Auw dit heb ik zo gemist.

Het hart wil weer open en daarin huist ook vergeving.

Naar jezelf in eerste instantie en ook naar de ander.

Kan je jezelf vergeven (schuldstuk) en het anders gaan doen.

De volwassen in jou zegt 'STOP', dit wil ik niet meer. Het is tijd om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn acties en mezelf eens diep in de spiegel aan te kijken.

Ga het aan met elkaar of zet er een punt achter en zorgt dan dat je eerst met jezelf kan zijn.

Iedere keer als iemand echt eerlijk is komt er ruimte vrij om de onderdrukte emoties te voelen.

Boosheid en verdriet zijn dan van harte welkom.

Het vreemdgaan wordt dan niet meer interessant want dat wat je buiten zocht ga je dan in jezelf ervaren.

Wordt maar weer verliefd op jezelf :-)

In jou zit de intimiteit en de liefde die je ergens anders probeert te halen en vanuit die intimiteit kan je jezelf ook eerlijk inbrengen bij je huidige partner.

Wat heb je nu echt nodig?

Als volwassenen onder elkaar die hun innerlijke kind dragen.

Dat verdiept de intimiteit.

Daarnaast wordt er ook nog heel wat energetische lading met elkaar gedeeld door het fysiek in het elkaar zitten van de lijven. Zeker als seks wordt gezien als ontladen, klaarkomen en doei maar weer.

Ik kan er nog wel even over doorgaan maar ik laat het hierbij.

Ik zou zeggen: Open up en neem verantwoordelijkheid.

Ralph Nelissen
www.thepotentialschool.com