Enkel een klein deel van je wezen is bewust. Vandaar dat goede dingen van korte duur zijn zolang je leeft vanuit dit kleine deel van je bewustzijn.
Als je bewustzijn zich verdiept gaat de ervaring van het goede, van schoonheid, van vreugde, van extase, langer duren.
Als je volledig bewust bent dan blijft de extase vierentwintig uur per dag bij je. Slapend of wakend, dit maakt geen verschil meer.
Span je enkel in om meer alert te zijn, om meer bewust te zijn, en alles wat je vanaf nu overkomt, zal meer intens zijn, je zult steeds dieper gaan.
Het zal steeds interessanter worden, steeds mooier en groter, steeds opwindender. Het zal deel worden van je eigen wezen, van je zijn.
Zolang er nog angst is, zolang je nog leeft vanuit dit grote onbewuste deel van het bewustzijn, zolang je nog leeft zoals de massa leeft, zul je altijd bang zijn om iets goeds, iets fijns, weer
kwijt te raken. En zolang deze angst er is, is het daarom onmogelijk te kunnen genieten van het goede, van schoonheid, van stilte, rust, vreugde en extase. De angst zorgt ervoor dat het slechts
kortstondige momenten zijn.
Dit creëert onrust in je wezen, want je wilt meer van die kortstondige momenten. De manier om deze onrust in het wezen op te lossen creëer je niet door op zoek te gaan naar deze kortstondige
momenten buiten jezelf, hoewel het valse zelf je dit wel graag probeert wijs te maken.
De enige manier om kortstondige momenten van geluk, vrede, liefde, rust, stilte en extase uit te breiden naar complete overgave en een constante stroom van deze momenten is door naar binnen te
keren en door dit kleine bewuste deel van ons bewustzijn te verruimen naar een groot deel, een volledig deel van (Gods)bewustzijn.
Wanneer je dit niet leert, wanneer je niet naar binnen keert en telkens naar buiten gericht blijft, dan zul je nooit vrede vinden, het ware geluk. Dit omdat je zelfs niet kunt genieten van de
kortstondige momenten, laat staan van het ware geluk, van het ware leven in overgave. De angst dient volledig opgelost te zijn alvorens het bewustzijn zich kan verruimen.
De grootste angst is om op te lossen. Om een niemand te zijn. Om betekenisloos te zijn, om volledig op te lossen. Daarom keert men niet naar binnen. De angst vernietigt ieder moment. Zelfs
de kortstondige (mooie) momentjes.
In het leven van de meeste mensen gebeurt maar zelden iets goeds. Meestal ervaart de massa een groot tekort. Een grote onrust. In de massa van de mensen leeft diezelfde angst welke in iedere
verdwaalde ziel leeft, een angst om te sterven, een angst om op te lossen, een angst om een niemand te zijn, een angst om ziek te worden, om alleen te zijn.
Een angst om geen aandacht te krijgen, een angst om niet gezien te worden, om niet te voldoen aan anderen, om betekenisloos te zijn. Wat een armzalig leven is het niet? Het hele leven op zoek
naar liefde, naar rust, naar vrede en geluk.
Terend op wat kleine kortstondige momentjes, om vervolgens weer bang te zijn dit te verliezen. Deze angst is de bron van het valse zelf, het ego. Zonder deze angst lost het ego volledig op.
We dienen dus bij de angst te zijn, we dienen de angst te onderzoeken, niet het ego, niet het valse zelf. We dienen bij de bron te zijn, bij de oorzaak.
Wanneer wij niet naar binnen keren, zullen wij ons bewustzijn niet kunnen verruimen, dan blijven we blinden in een blinde wereld, in een schaduwwereld.
Een eerste stap is dan ook ten alle tijden; naar binnen keren. Je angst tegemoet treden en er niet telkens voor wegvluchten.
Iedere ziel adviseer ik hetzelfde. Keer naar binnen. Ga in jezelf, stop met alle activiteiten buiten jezelf. Dit is een eerste vereiste om tot inzicht te kunnen komen.
Iedereen in deze wereld leeft in dezelfde angst. Het lijken allemaal verschillende angsten te zijn, maar het is dezelfde angst.
Je durft niet voluit te leven omdat de dood bestaat. Maar dat wat jij denkt dat de dood is, is niet de dood. Dit heeft de massa je wijsgemaakt. De onwetenden.
De wetenden zullen allen hetzelfde zeggen;
Omdat het lichaam zal sterven, LEEF!
Kom tot leven, verhef jezelf, wordt wakker, je kunt niet sterven. Dat wat je werkelijk bent is onsterfelijk.
Wees wie je werkelijk bent, sta op! Ga naar binnen en groei als bewustzijn. Wees niet langer een slaaf, leef niet langer in illusie, in angst, lijden en verdriet.
Leef zo totaal mogelijk want je weet niet of dit lichaam er morgen nog zal zijn, leef niet in het verleden, het verleden is er niet meer.
Je hebt enkel dit ene moment.
Leef NU!
Rani Savitri
