
Deze artikelen zet de weg van ons mannelijke deel in het licht.
Alles wat je leest over het mannelijke is gericht op het ascentieproces van het mannelijke in zowel mannen als vrouwen.
Jaren geleden begon de vrouw aandacht te vragen voor de niet begrepen, veroordeelde en vergeten Godin/ Maria Magdalena in haar.
Haar schreeuw om gezien te worden begon vanuit de verscheuring en de woede in de pijnvelden, en dat kwam er niet altijd even subtiel uit.
Met kreten als "Ik claim mijn Godin terug! Ik eis erkenning! Ik zal gerehabiliteerd worden!" moest ze heilige grond terugwinnen, en hoopte ze dat het mannelijke ging inzien wat hij haar
'aangedaan had'.
Vanuit het menselijke perspectief bekeken was dat heel begrijpelijk. Waar zij ooit haar kracht, wijsheid en waardigheid had verloren, weggegeven of waar die haar afgenomen waren zat terecht
gigantisch veel pijn en woede. En nog is het vrouwelijke in ons hard aan het werk om oude lagen in zichzelf op te schonen. Waar ze vergeet om haar Zelfliefde en haar Bronverbinding op de eerste
plaats te zetten, vervalt ze weer in herhaling van oude geprogrammeerde duale gedachten en handelingen. Maar collectief gezien is alle info aanwezig over hoe zij haar weg naar de Godin in
zichzelf terug kan vinden en er weer één mee kan worden.
De vrouw die is gaan inzien dat het allemaal in haar zielenreis ingebed lag, en dat elke ervaring haar gediend heeft om tot een verhoogd bewustzijn te kunnen komen, heeft de projecties naar de
'daders en de beulen, de sukkels en lafaards' om kunnen draaien. Als ze diep genoeg heeft doorvoeld en doorgekeken, heeft ze inzicht gekregen in de tegenkrachten van het goddelijke, die het spel
van dader en slachtoffer uitgevonden hebben in de dualiteit. Beide rollen heeft zij met verve kunnen uitspelen, de bijbehorende lessen kunnen leren en zelfbewustzijn kunnen
ontwikkelen.
Vanuit het hogere perspectief bekeken heeft het mannelijke er voor gezorgd dat het vrouwelijke met haar licht tot aan de hellepoorten kon afdalen, om het aardse duister in haarzelf ten diepste te
leren doorgronden.
ZIJ in ons kent de weg tussen licht en donker, en ze is nu bezig om het zachte goddelijke licht van vergeving en mededogen daar te brengen waar het nodig is. Maar hoe is het ondertussen met HEM in ons?

Allereerst is hij, diep van binnen, best geschrokken van alles wat hij aan verwijten naar zich toe geslingerd heeft gekregen. Waar hij ooit zijn Bronverbinding steeds verder is kwijtgeraakt, is
hij steeds harder zijn best gaan doen om uit te vinden hoe en waar hij zijn Goddelijke huis op aarde zou kunnen bouwen. In hem ligt de hogere impuls om zichzelf te gaan ontwikkelen en het
Goddelijke op aarde te manifesteren. Maar door zijn afnemende vermogen om die Bronverbinding nog te voelen (het voelen was meer zijn vrouwelijke kwaliteit) heeft hij zich gaandeweg verloren in de
materie. Zijn Goddelijke krachten namen af; de aardse machten zijn er voor in de plaats gekomen.
Zo lang het mannelijke zijn hartsverbinding nog kon ervaren, is hij 'het goede' blijven dienen. Maar waar zijn hart zich van pijn en frustratie steeds verder sloot, omdat hij ontdekte dat het
gemis van zijn innerlijke vrouw en zijn Bron hem bleef achtervolgen, ging hij de verharding in en daarmee de steeds lagere velden tegemoet.
Hoe hard hij ook zijn best deed; veel van wat hij creëerde en manifesteerde was diep van binnen niet vervullend.
Gaandeweg werd hij een prooi voor de goddelijke tegenkrachten. Zijn zwakte en zijn zoeken waren voor Lucifer en de archontische velden (tegenkrachten van het goddelijke) de ingang om hem te
verleiden, te manipuleren en uiteindelijk als slaaf en experiment-object te misbruiken.
Via het schijnlicht van wezens die zich oppermachtig voelden werden hem gouden bergen, rijkdom, macht en aanzien beloofd en daarmee liet de man zijn goddelijke huis ver achter zich.
Door slachtoffer te worden binnen enorme polariteiten werd hij van buitenaf ertoe gedreven om een dijk van een onfeilbaar en onkwetsbaar ego op te bouwen. Dat was het enige waarmee hij kon
overleven, en zijn dierbaren kon beschermen, in de liefdeloze velden van de twee- en driedimensionaliteit.
Aangezien ook HIJ alles wilde ervaren in het aardse, heeft ook hij alle mogelijke rollen gespeeld vanuit de dader-, slachtoffer- en redders-positie, daarbij geholpen door de tegenpolen om het spel, de illusies en de extremen zo helder mogelijk te maken.
Maar het spel lijkt zo langzamerhand wel gespeeld. Het is genoeg geweest. In hem begint zijn hogere Zelf steeds harder te roepen dat er een andere weg voor hem klaar ligt. Een weg die hij
miljoenen jaren lang niet heeft kunnen vinden. Het is dus niet zo gek dat er in hem een tegenstem is die zegt "Eerst zien, dan geloven".
*** Omdat mijn posts meestal lang van stof zijn heb ik deze opgesplitst (met 't enige nadeel dat het niet volledig voelt en het verhaal daarmee nog niet 'rond' is ). Deel II volgt.
Mieke Vulink
https://www.miekevulink.nl
Klik hier om verder te gaan naar deel 2 - De Goddelijke held komt thuis.
