Zodra we incarneren dragen we met onze ziel, al de kennis die we geleerd hebben vanuit de velen levens die we al hebben mogen leven, met ons mee.
Deze kennis is afgedekt door een sluier, zodat we het niet direct kunnen integreren in dit huidige leven.
Dit is niet gedaan om ons te pesten maar om ons huidige leven en de daarop geplaatste lessen zo goed als mogelijk tot uiting te laten komen.
Onze lessen tekenen wij alleen op door een diepe ervaring, op die manier weten we wat een les inhoud als wij andere zielen ermee mogen gaan helpen.
Het is aan ons of we lijden onder deze lessen of niet, het is aan ons vanuit de vrije wil of we pijn lijden onder deze lessen… of dat we ze kunnen bekijken vanuit een liefdevol hart, wetende dat ze bijdragen aan onze zielenleer en weer verder wandelen op ons pad.
Dit klinkt erg makkelijk, maar dit is het zeker niet
Ik heb zelf door diepe dalen mogen reizen.
Ook ik heb het licht waarin ik mag leven wel eens verloren… meerdere malen zelfs, maar ik ben er bewuster en sterker uitgekomen toen dit stuk bewustzijn bij me mocht indalen op de donkerste periode van mijn leven jaren geleden.
Tot onze schepper me (tijdelijk) bij hem/haar mocht roepen, dit mocht in het totaal driemaal gebeuren.
Sinds deze ervaringen ben ik bewuster mogen worden, sinds deze tijd heeft mijn spirituele pad zich geopenbaard aan mij en ben ik het pad gaan bewandelen… het pad van mijn ziel… het pad waarop ik
me op hoort te bevinden.
En denk niet dat dit gemakkelijk is geweest… ineens openbaart zich een totaal ander leven aan je.
Ineens mocht ik alle vastgeroeste overtuigingen los gaan laten en nieuwe aspecten in mijn leven laten integreren… dit heeft de nodige strubbelingen gehad, dat kan ik jullie wel vertellen.
We weten het dus allemaal maar we zijn ingedut door onze vastgeroeste overtuigingen en oordelen over van alles en nog wat… en dan heb ik het nog niet eens over het materialisme waar velen zich
normaal gesproken aan vast gehecht hebben.
Soms vinden de woorden van een verder gegroeide ziel zo’n weerklank in jou dat je denkt:
‘Maar dit weet ik toch allemaal… dit heb ik ooit geweten… dit heb ik al ergens geleerd… hoe kon ik dit vergeten?’
Je bent het vergeten omdat je sindsdien verdwaald bent geraakt op wegen waar deze waarheden onder het stof zijn bedekt.
Maar zij zijn er nog steeds, begraven en ingedut in jou, en er is iemand nodig om ze wakker te schudden.
Hij klopt zachtjes aan op jouw deur, hij projecteert enkele lichtstralen, en ziedaar, eeuwenoude herinneringen komen weer aan de oppervlakte.
Bij sommigen komen deze waarheden heel snel naar boven; anderen moeten hier nog iets langer op wachten, en dat is ook goed want tenslotte zijn wij allemaal uniek als persoon en ziel.
Wij groeien allemaal op ons eigen tempo en op onze eigen manier, stoor je hier niet aan… want nogmaals, iedereen is uniek en dus ook iedereen volgt zijn of haar unieke pad op hun eigen en unieke
snelheid… maar groeien doet iedereen.
De reden waarom het verstandig is dat wij naar het woord van deze zielen mogen luisteren, is om te hervinden wat wij reeds weten.
Inderdaad, de ontwikkelde zielen spreken over wat wij al weten, maar wat nog in ons onderbewuste sluimert.
Dit weten is door de Schepper in het begin in ons gelegd en hun woorden roepen enkel de echo daarvan op.
Lieve vrienden met deze woorden wil ik ook vandaag weer iedereen een steuntje in de rug geven en een dag… een week, maand… toe wensen die in het teken van het “ontwaken” mag komen te staan. ☺
Vanuit de bron van onvoorwaardelijke liefde, ♥
Ronald Smit
http://bronvanonvoorwaardelijkeliefde.simplesite.com
