De maatschappij gaat snel, heel erg snel. Wat vandaag nieuw op de markt wordt gelanceerd, is morgen verouderd. We willen het liefst alles. Liever nu dan gisteren. Leuk, afwisselend en uitdagend werk, een mooi huis, ontspannende of actieve vakanties, een grote schare vrienden, er goed uitzien, een fijne relatie hebben en alles wat je nog meer als mens kan wensen. Onderwijl slepen we onszelf van het werk naar de sportschool en vice versa en alles wat daar nog tussendoor of bij komt. Er worden wat ballen in de lucht gehouden en de lat wordt angstvallig hoog gelegd om aan het moderne ideaal te kunnen voldoen. Want wat zijn we bang om uit de toon te vallen. We leven en werken in een individualistische maatschappij en het egoïsme viert vaak hoogtij. Het lijkt erop dat we de verbinding met onszelf in alle hectiek van het dagelijks leven zijn kwijtgeraakt en een doelloos materieel vervullend pad lopen. Of we daar gelukkig van worden, is nog maar de vraag.


De oeroude connectie met de natuur zijn we grotendeels verloren. In mijn optiek leven we in een tijdspanne waarin het consumptiegedrag de leidraad in het bestaan van velen onder ons is geworden, terwijl de talenten van ieder individu het hoogste goed zou moeten zijn. Dat zou een ideale richtlijn in het leven van mensen zijn. Niet dat je met je kennis en opleiding in een mensenleven zoveel mogelijk probeert te vergaren, maar dat je jouw gaven en talenten inzet om de mensheid en de wereld te dienen. En niet zoals het thans gaat dat de wereld en de aarde ons dienen. We zijn jammer genoeg in onze welvaartsmaatschappij en in de zucht naar nog meer bezit het contact met onszelf en de aarde verloren.

Enkele jaren geleden zijn we overgegaan van het Vissen-tijdperk naar het Aquarius-tijdperk. Een andere benaming hiervoor is New Age of Nieuwe Tijd. De energie van het Aquarius-tijdperk dringt geleidelijk door. Het heeft tijd nodig om te integreren in het menselijk bestaan. Het Aquarius-tijdperk bevat de volgende kwaliteiten: transformatie, eenheid, holisme, liefde, acceptatie, naastenliefde, vrijheid en vrije wil ervaren.



We zullen van een maatschappij die met name door het egoïsme en het individu gedomineerd wordt, overgaan naar een maatschappij waarin mensen meer verbinding maken met zichzelf en anderen.

Hierbij zullen zij meer hun eigen pad tot zelfinzicht, groei en ontplooiing gaan volgen. Down to Earth betekent letterlijk terug naar de aarde, oftewel met beide benen op de grond. Jezelf zijn. Meer bezield in leven staan zonder jezelf continu voorbij te rennen. Dit proces is reeds voelbaar, wellicht al in jezelf of bij anderen. Zeker in de media, maar het leeft wel degelijk ook daarbuiten. De film Power of the Heart van Jean Baptist de Pape uit 2014, het recent uitgegeven boek Liefdesroep van Hannah Cuppen en nu de film Down to Earth om maar enkele voorbeelden te noemen. Een nieuwe flow heeft zich geopenbaard en hopelijk verspreidt deze trend zich (snel) verder.

Vanuit het individualisme en het egoïsme overgaan naar een maatschappij waarbij meer vanuit het hart en de liefde geleefd wordt, lijkt een enorme stap. Een nauwelijks te realiseren doel en een streven dat nogal vergezocht lijkt. Maar toch is het de tendens die je steeds vaker leest, hoort of opmerkt. Had God als het ware zeven dagen nodig om de aarde te scheppen zo zal het ook gaan met de huidige verandering in de denkwijze van het individu. Om over te gaan naar een mensheid die meer zijn intuïtieve geest bewust zal gebruiken en meer vanuit het hart zal gaan leven zal niet van de ene op andere dag verwezenlijkt zijn. Dat heeft tijd nodig om te ontwikkelen, te groeien en zich te manifesteren. Zodra je verstand de connectie maakt met je hart zal een krachtige verbinding ontstaan waar je vanuit liefde naar jezelf en naar anderen kan leven. Wanneer deze innerlijke groei en bezieling heeft plaatsgevonden, kijk je naar jezelf en anderen met een hernieuwde blik en zie je jezelf hoe prachtig je als mens eigenlijk bent. Bij anderen ben je niet langer gefocust op hun fysieke verschijning maar op hun hart. Je ontdekt de ware mens achter het uiterlijk, de buitenkant. Dat is wat telt.